Waarom heb ik soms meer last van statische electriciteit dan een ander?

Ik heb dit letterlijk overnomen van een site:

Iedereen is min of meer even gevoelig voor electrische ontladingen. Wat wel verschillend is, is de impedantie van het menselijk lichaam (impedantie= simpel uitgedrukt de resultante als je bij een halfgeleider geleiding en weerstand tegenover elkaar zet). De mens is een halfgeleider, omdat hij bestaat uit zeer geleidende structuren (bloed, zenuwen, spieren) en weinig-geleidende structuren (bot, huid). Om een electriciteitsontlading te voelen moet daarom een overgangsweerstand overwonnen worden. Vandaar dat rubber voetzolen en hout kunnen beschermen bij gewone electriciteit, maar totaal zinloos zijn bij een blikseminslag. Dit voorbeeld verduidelijkt dat in bepaalde omstandigheden de statische electriciteit sterk kan toenemen (vb rotor van een helikopter, veel frictie enz) en anderzijds de weerstand individueel bepaald of afhankelijk is. In het zweet van de handen vb zitten geleidende electrolyten (Natrium, kalium en chloor), maar de concentraties en verhoudingen ervan zijn voor niemand gelijk, dus ook de geiding is ongelijk. Eelt of verweerde handen kunnen een verhoogde weerstand hebben vergeleken met iemand met zachte, natte handen, met juwelen of wonden in de handen. Dit zijn o.a. enkele elementen die de sterkte van een (statische) en andere electrische ontlading beïnvloeden. Statische electriciteit kan bij mechanische, draaiende toestellen zeer hoog oplopen en daardoor direct of indirect dodelijk zijn.

Statische elektriciteit ontstaat bij mechanische wrijving tussen 2 oppervlakken. Hoe lager de luchtvochtigheid, hoe meer statische elektriciteit. Als er voldoende water aanwezig is, zal de lucht vochtig worden naarmate de temperatuur stijgt (zomer). De "statische elektriciteit" zal dan de omringende watermoleculen ioniseren, waardoor er geen "gevaar" meer is voor ontlading bij aanraking.

Wat u kunt doen tegen statische elektriciteit:

1. Hou de lucht zo vochtig mogelijk. Zet dus een bak water in de kamer en zet de kachel hoog.

2. Wees altijd geaard. U kunt stekkers kopen speciaal voor ESD-doeleinden die in het stopkontakt gaan. Deze stekkers maken kontakt met aarde. De stekker is uiteraard aan een kabel bevestigd. Het andere uiteinde van de kabel bindt u permanent vast aan uw pols. U kunt uiteraard ook zelf een verbinding maken zonder de stekker, maar prutsen met een werkende wandkontaktdoos is niet verstandig.

3. Hou een grote weerstand bij de hand. Deze weerstand houdt u in uw hand en het andere uiteinde van de weerstand gebruikt u om een oppervlak aan te raken gedurende een bepaalde tijd. Ik schat dat 1 MOhm wel voldoende zal zijn. Hierdoor ontlaat de lading zich relatief langzaam over de weerstand.

4. Gebruik een heel spits metalen voorwerp en een oppervlak mee aan te raken. Dit voorwerp moet u uiteraard wel bij u dragen zodat het ook dezelfde lading draagt als u. Spitse punten zorgen ervoor dat alle lading zich daar concentreert. Alleen al het vasthouden van dit voorwerp zal ervoor zorgen dat de lading (deels) zal wegvloeien door de lucht. Dit ionisatieproces staat ook wel bekend onder het corona-effect.

5. Eet 3 x daags een chocoladereep. Dit heeft niks te maken met statische elektriciteit, maar het is gewoon lekker.

Stippel geeft , samen met de andere antwoorden al een goed beeld.
Als je schoenen draagt met kuststof zolen, je zijde of synthetische stoffen draagt en je op een bank zit die zelf ook nogal gauw electrostatisch geladen raakt, dan is bij droog weer het logisch dat je bij het aanraken van metalen je een ferme tik krijgt of eigenlijk afgeeft.
Daar helpt alleen geleidende schoeisel, een geleidende vloer (katoentapijt) en kleding van stoffen die niet statisch worden.
Het kan zijn dat je wat gevoeliger bent voor electrische schokken, daar kun je niet heel veel aan doen.