Verliezen atomen een deel van hun bestaan in massa/gewicht en/of energie gedurende hun bestaan?
Neem bijv. een cesium atoom, met atoommassa 132,9054.
Nu heeft cesium een cycli van 9.192.631.770 van de straling die hoort bij de overgang tussen twee energietoestanden.
Een deel van die cycli ontstaat door de hyperfijnstructuur door wisselwerking tussen de elektronen en het magnetische dipoolmoment en elektrische quadrupoolmoment van de atoomkern.
Door de kleine energieverschillen hebben overgangen tussen hyperfijnniveaus een relatief lage frequentie in het elektromagnetische spectrum (vaak in het radiogolf- of microgolfbereik) waar 'gewone' overgangen vaak in het zichtbare licht liggen.
Nu lijkt me die straling een vorm van energie en die komt ergens vandaan. Nu vraag ik me af of die straling ervoor zorgt dat het atoom 'kleiner' wordt?
Zou het zo kunnen zijn dat een atoom maar een beperkte levensduur heeft, het verval van atomen (in zoverre dat iets anders is) buiten beschouwing gelaten?