Hoe wordt het ontstaan van de aarde wetenschappelijk verklaard?
1.9K
1.9K keer bekeken
Geef jouw antwoord
Het beste antwoord
In het begin was er enkel een enorme, massieve, gasachtige plek in ons lege heelal. Op hetzelfde moment en willekeurig wordt er genoeg energie geproduceerd om de binding van de zwaartekracht, die dit massieve lichaam bij elkaar houdt, te breken, en door heel de ruimte te exploderen in ontzettend hete deeltjes.
In minder dan een miljoenste van een seconde beginnen zich protonen, neutronen, elektronen en hun anti-deeltjes te vormen.
Na verloop van tijd, beginnen deeltjes af te koelen waardoor zij energie afgeven, die hen in staat stelt zich te verenigen en daardoor het eerste en meest eenvoudige ion (elektrisch geladen atoom) te scheppen, waterdamp, en ook een paar meer massieve atomen.
In minder dan een miljoenste van een seconde beginnen zich protonen, neutronen, elektronen en hun anti-deeltjes te vormen.
Na verloop van tijd, beginnen deeltjes af te koelen waardoor zij energie afgeven, die hen in staat stelt zich te verenigen en daardoor het eerste en meest eenvoudige ion (elektrisch geladen atoom) te scheppen, waterdamp, en ook een paar meer massieve atomen.
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Andere antwoorden (2)
Door het samentrekken van de gaswolk onder druk van de zwaartekracht is de zon ontstaan. Uit het overgebleven materiaal zijn de planeten, manen, asteroïden en kometen gevormd. En zo is het plaatje weer kompleet.
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Volgens jelle:
Als je op zoek bent naar een overzicht van theorieen. Kijk even op wikipedia, de ruimte hier is veel te klein om ergens op in te gaan:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Schepping
Een scheppingsverhaal is een beschrijving van de ontstaansgeschiedenis van de aarde en/of hetgeen zich op de aarde bevindt, zoals deze is overgeleverd in een culturele of religieuze context.
Enkele voorbeelden zijn:
* (Hebreeuws-)Bijbels scheppingsverhaal
* Babylonisch scheppingsverhaal
* Egyptisch scheppingsverhaal
* Oudnoords scheppingsverhaal (Germaans)
* Maorisch scheppingsverhaal
* Taoïstisch Scheppingsverhaal
Daarnaast hebben ook bijvoorbeeld de klassieke Griekse filosofen over de schepping nagedacht. Aristoteles kwam tot de conclusie dat een schepping uit het niets (creatio ex nihilo) niet mogelijk was, omdat dan het opperwezen ineens tot een handeling moest zijn overgegaan, wat hij onwaarschijnlijk vond.
Puranahindoes geloven dat het Heelal wordt gecreëerd, vernietigd en opnieuw gecreëerd in een zichzelf oneindig herhalende cyclus. In de hindoekosmologie bestaat elk universum ongeveer 4.320.000.000 jaar (één dag van Brahma, de schepper) om daarna door vuur en water te worden vernietigd. Daarna rust Brahma één nacht uit, die even lang duurt als de dag van Brahma. Dit proces, pralaya genaamd, herhaalt zich 100 Brahma-jaren (311 triljoen mensjaren) lang, de levensduur van Brahma. We bevinden ons op het moment in het 51e jaar van de huidige Brahma zodat 155 triljoen jaar zijn omgegaan sinds Hij geboren werd als Brahma. Na Brahma’s dood zullen eerst nog eens 100 Brahma-jaren moeten verstrijken voordat Hij opnieuw geboren kan worden en de creatie weer kan beginnen. Dit proces herhaalt zich volgens de hindoes oneindig.
De Han-Chinezen dachten dat de Aarde gecreëerd en vernietigd werd in cycli van meer dan 23 miljoen jaar (Ma).
Het concept van enorme hoeveelheden tijd voor het ontstaan van de mens, of ver in de toekomst nadat de mens verdwenen is, was in Europa onbekend. Volgens de Griekse, Germaanse en Keltische mythologie is de Aarde een paar duizend jaar oud. De Thora en de Bijbel geven geen ouderdom. Eeuwenlang geloofden Westerse wetenschappers, filosofen en theologen dat de schepping niet ouder dan een aantal duizend jaar kon zijn. Een uitzondering was Aristoteles, die dacht dat de Aarde en het heelal al oneindig lang bestonden.
Als je op zoek bent naar een overzicht van theorieen. Kijk even op wikipedia, de ruimte hier is veel te klein om ergens op in te gaan:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Schepping
Een scheppingsverhaal is een beschrijving van de ontstaansgeschiedenis van de aarde en/of hetgeen zich op de aarde bevindt, zoals deze is overgeleverd in een culturele of religieuze context.
Enkele voorbeelden zijn:
* (Hebreeuws-)Bijbels scheppingsverhaal
* Babylonisch scheppingsverhaal
* Egyptisch scheppingsverhaal
* Oudnoords scheppingsverhaal (Germaans)
* Maorisch scheppingsverhaal
* Taoïstisch Scheppingsverhaal
Daarnaast hebben ook bijvoorbeeld de klassieke Griekse filosofen over de schepping nagedacht. Aristoteles kwam tot de conclusie dat een schepping uit het niets (creatio ex nihilo) niet mogelijk was, omdat dan het opperwezen ineens tot een handeling moest zijn overgegaan, wat hij onwaarschijnlijk vond.
Puranahindoes geloven dat het Heelal wordt gecreëerd, vernietigd en opnieuw gecreëerd in een zichzelf oneindig herhalende cyclus. In de hindoekosmologie bestaat elk universum ongeveer 4.320.000.000 jaar (één dag van Brahma, de schepper) om daarna door vuur en water te worden vernietigd. Daarna rust Brahma één nacht uit, die even lang duurt als de dag van Brahma. Dit proces, pralaya genaamd, herhaalt zich 100 Brahma-jaren (311 triljoen mensjaren) lang, de levensduur van Brahma. We bevinden ons op het moment in het 51e jaar van de huidige Brahma zodat 155 triljoen jaar zijn omgegaan sinds Hij geboren werd als Brahma. Na Brahma’s dood zullen eerst nog eens 100 Brahma-jaren moeten verstrijken voordat Hij opnieuw geboren kan worden en de creatie weer kan beginnen. Dit proces herhaalt zich volgens de hindoes oneindig.
De Han-Chinezen dachten dat de Aarde gecreëerd en vernietigd werd in cycli van meer dan 23 miljoen jaar (Ma).
Het concept van enorme hoeveelheden tijd voor het ontstaan van de mens, of ver in de toekomst nadat de mens verdwenen is, was in Europa onbekend. Volgens de Griekse, Germaanse en Keltische mythologie is de Aarde een paar duizend jaar oud. De Thora en de Bijbel geven geen ouderdom. Eeuwenlang geloofden Westerse wetenschappers, filosofen en theologen dat de schepping niet ouder dan een aantal duizend jaar kon zijn. Een uitzondering was Aristoteles, die dacht dat de Aarde en het heelal al oneindig lang bestonden.
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Deel jouw antwoord