Bestaat er zoiets als zichtsnelheid?

En nadat het signaal via de oogzenuw naar de hersenen is gestuurd, moeten de hersenen daar ook nog iets zinnigs van weten te maken. Dat kan ook even duren. Je merkt dat vooral als je je in een donkere ruimte probeert te oriënteren: aan het signaal en de geleiding daarvan verandert niets, maar kan het soms secondenlang duren voor je gewend bent aan die donkere omgeving en je datgene wát je ziet, kunt plaatsen. Al zit daar natuurlijk ook nog een stukje fysieke aanpassing van je ogen bij, met name door het aanpassen van de pupilgrootte. Voor zover mij bekend gaat dat echter veel sneller dan de invulling die je hersenen geven aan dat wat je ziet. Een ander voorbeeld zie je bij patiënten met NAH (niet-aangeboren hersenletsel). Na een CVA kan bijvoorbeeld hemianopsie ontstaan. Bij deze patiënten is één zijde van het gezichtsveld uitgevallen, terwijl er helemaal niets aan de hand is met het oog of de oogzenuw. Dit is dus, voor alle duidelijkheid, totaal iets anders dan het blind zijn aan één oog: bij hemianopsie is het zichtveld van beide ogen gedeeltelijk aangetast, terwijl bij blindheid aan één oog het ziende oog een intact gezichtsveld heeft. Ik ervaar trouwens wel eens bij grote vermoeidheid of als bijwerking van bepaalde medicatie dat de verwerkingssnelheid van mijn zicht duidelijk trager verloopt. Als ik dan mijn hoofd naar links draai, zie ik voor mijn idee een fractie van een seconde later het beeld naar rechts verschuiven. Een vreemde, maar bijzonder interessante ervaring.