waarom word juist uranium gebruikt in kerncentrales en niet gewoon andere elementen?

Dat is een klassieke combinatie van geschiedenis en economie, zoals de meeste zaken.

In de boekjes zul je vinden dat uranium meest geschikt is, net zoals asbest meest geschikt is voor remblokjes die niet oververhitten en dus niet faden zoals bij trommelremmen, maar in de loop van de geschiedenis past men zowel het proces aan voor wat economisch meest rendabel is, als omgekeerd voor wat meer veiligheid biedt.

Dat betekent dat als je de vraag binnen bijv. 30 jaar zult stellen, je vraag niet meer juist zal zijn, want uranium zal nagenoeg zeker verlaten worden (voor veiligheid en de vervalwaard van radioactiviteit van het afval).

Kijk,de eerste kerncentrale was de eerste atoombom en deze was niet met uranium, maar met plutonium, de Trinity. Dit om Hitler voor te zijn. Na deze werden twee echte atoombommen gebouwd, eentje met uranium en eentje met plutonium. Beide werden in Japan dan gebruikt om die oorlog te stoppen.

De eerste kerncentrale met toepasselijke naam The Number One in Rusland, zie http://www.neimagazine.com/features/featureobninsk-number-one probeerde diverse zaken en de afkoeling werd uiteindelijk het probleem. Deels daarom werd dat natuurlijk uranium met nauwelijks 5% verrijking werd gebruikt en daarna heeft men, eerlijk gezegd, sinds 1946/1950 deze reactor gewoon gekopieerd en DACHT MEN NIET NA iets anders te gebruiken dan uranium. Zo simpel is dat: het werkte en dus deed men voort (net zoals diesel en benzine/kerosine eigenlijk ook zo in 'klassen' terecht kwamen, terwijl men andere koolwaterstofvormen had kunnen nemen, diesel heeft trouwens de grootste energiedensiteit voor zowel verwarming als voor motoren. Kijk eens op de tabel op http://nl.wikipedia.org/wiki/Energiedichtheid en je ziet dat deuterium-tritium ook hoger staan dan uranium en dat is erg bizar, want je springt totaal naar de andere kant van de tabel der elementen hiermee. De annihilatiereactie met 250 miljard kW per kilogram staat nog hoger en zou dus eigenlijk de voorkeur moeten genieten voor een nieuw soort centrales en hoopten we met de LHC daar tips voor te krijgen, maar economisch bleef uranium voorkeur tot de ongevallen.

Als je tenslotte kijkt naar de zwaarste waterstofbom ooit (kernfusie), dan lees je op http://nl.wikipedia.org/wiki/Tsar_Bomba dat men ook daar koos voor LOOD i.p.v. uranium 238 om net "zuiver" te blijven (de kernfusie gebeurt in drie stappen en start met kernsplijting om genoeg warmte te krijgen). Ook daar kon dat best met bijv. plutonium.

Eenvoudig omdat de kernen van verreweg de meeste elementen niet splijten.
Uranium 235 doet dat wel, en vervalt ook normaal door uitzending van alfa-straling (heliumkernen), halfwaardetijd 710.000.000 jaar. In kernreactors wordt Uranium 235 bestookt met een (bescheiden) hoeveelheid neutronen, er ontstaat dat U-236 wat (ook) splijt, waarbij energie en twee of drie nieuwe neutronen vrijkomen. Cobaltstaven absorberen het teveel aan neutronen. En zwaar water werkt als moderator (remt de ontstane neutronen af).
Ook Plutonium is splijtbaar, maar die stof is veel duurder dan uranium.
Het moet namelijk gemaakt worden, het komt in de natuur niet voor.
Plutonium is gebruikt in de tweede atoombom (Fat Man) die in 1945 op Nagasaki is afgeworpen.