Waarom zijn oscillerende reacties een ongewenst verschijnsel in industriële reactoren?

Een normale reactie verloopt steeds verder van de uitgangsproducten naar de reactieproducten. Hoe langer je wacht, hoe meer eindproduct je zult aantreffen - afhankelijk van de snelheid waarmee de reactie verloopt.

Hoe dan ook, als je de reactie maar gewoon voldoende tijd geeft, heb je voldoende concentratie aan eindproduct. Simpel zat. Misschien nog een zuiveringsstap eroverheen, en klaar ben je.

Bij een oscillerende reactie daarentegen neemt de concentratie eindproduct toe en af, en dat herhaalt zich steeds. Dat is niet fijn. Nu is het namelijk geen kwestie van lang genoeg wachten om het eindproduct eruit te kunnen halen, maar zul je ofwel heel nauwkeurig moeten timen - maar dat komt neer op "goed gokken" - ofwel continu moeten meten waar je reactie zit in het oscillatieproces om op die manier het juiste moment te bepalen waarop je je eindproduct kunt aftappen.

Zelfs dan heb je nog de kans dat na het aftappen de oscillatie nog even doorgaat, zodat je toch met minder eindproduct in je aftapleiding zit dan je had gedacht.

Kortom: een normale reactie is stabiel zodat je weet wat je in handen krijgt, een oscillerende reactie is niet stabiel zodat je nooit weet wat je precies in handen krijgt en je dus veel meer moeite moet doen om je eindproduct uit het reactievat te verkrijgen.

In gewoon Nederlands: een oscillerende reactie is domweg lastig.