Hoe weet je het eindproduct van een chemische formule?

Omdat alle ingrediënten gebruikt moeten worden. Het kan niet zo zijn dat er een losse koolstof achter blijft.
Je weet dat je C3H8 met O2 moet samenvoegen. Als het om een verbrandingsreactie gaat, kan je ervan uitgaan dat er CO2 bij vrijkomt. Zo kom je dus uit op C3H8 + O2 = CO2 + " ". Hoeveel je van iets gebruikt maakt niet uit, zolang alles gebruikt wordt.
Het antwoord is dan C3H8 + 5O2 = 3CO2 en 4H2O.

De eerste vraag die je moet stellen is:

Wat voor deeltje is A en wat voor deeltje is B?

De volgende vraag wordt dan:

Hoe reageren dit soort deeltjes met elkaar?

En de laatste vraag:

Wat krijg ik als ik die reactie op A en B ga toepassen?

Men zal weer boos zijn voor mijn bizarre antwoord, maar eigenlijk weet men dat niet. Het is een gevolgtrekking, zoals alles van wetenschap eigenlijk het zoeken is naar een causaal verband, waarbij het ene het gevolg is van het andere, maar men tegelijkertijd Ernst Mach volgt (dankzij goeievraag.nl lees ik nu de heruitgegeven publicatie van Cambridge van hem uit 1895 en begrijp nu waarom Einstein zoveel te danken heeft aan hem) die stelde "dat alle energie behouden blijft" met de stap naar "dat alle massa behouden blijft".

Nu concrete:

Eigenlijk is de formule dus altijd "A + B" = "C + D" (of A = B + C of A + D = B + C + E + F) maar een bepaalt proces neemt tijd (3de dimensie dikwijls) dus men verandert "=" door ">" dat niet groter dan is, maar "wijzigt in".

Zo begon men te beseffen dat koolstofdioxide en water bestaan uit andere elementen.

Of meer nog: dat gas + zuurstof via het verbrandingsproces (">") omgezet wordt in koolstofdioxde en waterdamp (dus 100% broeikasgassen, maar aardgas wordt wel als de zuiverste verbranding beschouwd, niet consequent van opwarmingsbelievers dus, net zoals ze vervolgens dan ook kernenergie afwijzen dus eigenlijk alles afwijzen maar wel lekker warm of net net lekker koel dit stukje willen lezen).

Bij onderzoek weet men dus niet altijd wat men heeft, maar door ervaring heeft men al zoveel formules dat men via de "=" methode dus NIET weet wat een scheikundige reactive geeft, maar als men het ene kan analyseren, kan men de rest dus rekenkundig afleiden.

Dat is ook wat je uiteindelijk leert op school: Als je drie componenten hebt van de vier, kun je de vierde afleiden.

Nu heb je naast reversibele (omkeerbare) processen ook (men zal weeral boos zijn) reversibele processen. Boos omdat ze denken dat er irreversibele processen zijn en dat word je ook wijsgemaakt. Nee: alle beginproducten kunnen immers wel hermaakt worden, maar men bedoelt irreversible omdat dat niet met hetzelfde proces dikwijls kan (je kunt assen met de vervlogen koolstofdioxide en reststoffen als fijn roet niet "omgekeerd branden" tot papier). Maar dat roet en gas, komt weer via fotosynthese (zie mijn artikel http://www.vb.be/leefnu/0711-0712-leefnu-36-viow-energie-besparen.pdf) toch tot hout en papier terug, via een omweg dus.

Je weet dus hoe C er uit zou moeten zien, als je van A en B alle gegevens hebt en je deze zowel kunt dissociëren als terug synthetiseren om tot de stof C te komen.

C kan dus zelfs meerdere dingen zijn!