Wat is de verklaring voor het optreden van een Dejavu?

Dat lijkt me onlogisch omdat het moment dat je op dat ogenblik meemaakt nog niet kan/kon weggeschreven worden in je langetermijn geheugen. Meestal wanneer ik dit zelf meemaakte was het alsof ik het reeds had beleefd én dat ik ook wist wat er zou komen.
Dat lijkt me met je veronderstelling haast onmogelijk denk ik dan.
Ik denk zelf dat déjàvu's beelden/momenten zijn die bijna hetzelfde schijnen te lijken als het moment dat men meemaakt. Waarom? Omdat we als individu zoveel keer iets meemaken dat er wel eens een opéénvolging van momenten hétzelfde moét zijn. We doen vele malen dezelfde routines van het dagelijkse leven waardoor er naar mijn mening soms 'bijna' dezelfde beelden ontstaan die voor ons lijken alsof we daar op dit of dat moment al eens geweest zijn of dit of dat ervaren hebben. Wat in werkelijkheid niet zo is.

Mijn redenering : routine werkt déjàvu's in de hand

Er is al veel nagedacht en geschreven over het fenomeen van een déjà-vu, maar wetenschappers zijn het nog niet helemaal eens.
Een foute (of trage) communicatie tussen de twee hersenhelften zou een verklaring kunnen zijn, maar ook het te snel afvuren van zenuwprikkels zou er toe kunnen leiden dat een gebeurtenis waargenomen wordt als was het de tweede keer. Een vroegere ervaring met iets gelijkaardigs kan in de hersenen ook een foutieve link creëren waardoor een vals gevoel van herkenning ontstaat.


Er bestaan ook tal van alternatieve theorieën zoals dromen en parapsychologie, maar een geval van frequente déjà-vu na inname van medicatie wijst toch heel sterk op de rol van de zenuwcellen in de hersenen in het opwekken van een déjà-vu.

Al deze theorieën zullen best kunnen kloppen,maar iets wat ik niet kan beredeneren is het volgende.
Het is mij al een paar maal overkomen,dat ik op een plaatskom,waar ik voordien nooit geweest ben,en dan komt alles mij zo bekend voor,ik heb het gevoel dat ik er al eerder geweest ben,en ik weet ook de weg te vinden in de straten.
Ook heb ik wel dat ik een mij volkomen onbekend persoon zie,die mij dan aankijkt en ik kijk terug,er is op dat moment een soort contactstraal , ik heb dan het gevoel dat ik die persoon al eerder meegemaakt heb,wat absoluut niet zo is.
Kan dit ook onder Dejavu geplaatst worden,of zit ik even in de verkeerde richting?

Groeten.

Kinderen hebben geen déjà-vu gevoel. Hoe ouder we worden ,hoe meer herinneringen. Zeker mensen die intens geleefd hebben , zowel in d werksfeer als in hun vrije tijd , hebben tienduizenden herinneringen. En idd er zijn plaatsen en mensen en situaties die op elkaar gelijken, een wit dorp in andalusië of in portugal. Een visserskop in galliciê en in bretagne. Het déjà vu komt m.i. meer voor bij het vervagen van bepaalde beelden in ons geheugen , die niet echt primordiaal waren, maar die opgeslagen bleven en met nieuwe vermengd worden. Het is soms de gemakkelijkheid die ons ertoe leidt het déjàvu gevoel te hebben.Het schept een zekere orde in de geest , want alles is zo herkenbaar.

Het meest simpele antwoord. Maar wel het meest logische. Het gevoel van dejavu komt als je iets herkenbaars ziet maar niet meer uit je geheugen kan krijgen. Bijvoorbeeld lang geleden heb je iemand ontmoet ben je later allang vergeten en op eens kom je een meneer tegen die op hem lijkt. Het gevolg is dat je het gevoel hebt dat je iets herkend maar je weet niet wat. Niets spiritueel aan.

Ik heb niet echt een idee hoe het komt, maar ik heb het wel zelf een keer gehad.

Ik had gedroomt over toneelkamp (waar ik over een paar dagen heen zou gaan) en ik zag 2 jongens in de deuropening stoeien, de een zei tegen de andere: nee hier mag je niet slapen :P!

Maar deze handelingen en dialoog gebeurde exact hetzelfde toen ik eenmaal op kamp was.

Het was echt heel maf, het voelde even alsof de tijd stilstond ofzo en ik met mijn eigen ogen lichtjes in en uit zoomde.. xD Vaag gevoel.. :')

Bovenstaande antwoorden kunnen inderdaad voorvallen.

Ik wil het volgende ook aanreiken:

Een deja-vu heeft ook een relatie met het vermogen van mensen om toekomstige ervaringen op te slaan in hun geheugen.

Bij veel mensen is dit vermogen niet of nauwelijks ontwikkeld, bij een ander enigszins of heel sterk ((heel)vroeger noemde men deze laatste groep waarzeggers of profeten)
Bijv. via dromen kun je deze informatie al eens bewust worden / vooraf meemaken.

Ik wil een deja-vu niet groter maken dan het is, maar de herkomst van een échte deja-vu ligt in dit gebied.

Er zal hier vast wel op gereageerd worden...

Het komt denk ik vooral doordat er in je hersens iets mis gaat. Het blijkt dat je het ook kunt stimuleren door bepaald medicijngebruik. Persoonlijk heb ik het vooral tussen 10 en 18 jaar ervaren. Soms zo sterk dat ik kon voorspellen wat iemand als reactie op een situatie of een gesprekspartner zou gaan zeggen. Ik heb ook een aantal keren bewust niet gezegd wat ik zou "moeten" gaan zeggen om te zien wat er in die situatie gebeurde. Meestal helemaal niets en nu komt het ook steeds minder vaak voor. De sterkste associaties had ik altijd bij ruimtes of inderdaad gesprekken in een bepaalde omgeving. Het is bij mij in de familie ook aanwezig en werd als een leuke extra ervaring gezien. Het heeft ook te maken met hoeveel er in je omgeving verandert en hoe serieus je de gevoelens zelf neemt. Ik heb het altijd als prettig ervaren en nooit verdrongen. Maar alle para-psycholigische verklaringen hebben naar mijn mening een hoog "ik-zou-graag-willen-dat-het-zo-was" gehalte, tot de niet-lineariteit van tijd aan toe! Er wordt overigens nog steeds onderzoek naar gedaan, zie ook wikipedia.

Het heeft te maken met het bewuste brein en het onbewuste brein.
het brein bestaat ui 98% onbewustezijn en 2% bewustzijn.
Het on bewuste is 50 malen sneller met het opnemen van zaken.
Als je bewuste brein iets aan het doen is en het onbewuste ziet dus iets ( je neemt hier dus ook veel meer mee op ) en je komt iets of een situatie tegen dan ervaar je dat als een deja vu.
Mensen zoals Derren Brown maken hier veel gebruik van om mensen dingen te laten doen die ze zelf niet weten.
Zie het hieronder staande filmpje met uitleg.
Omdat de heren bezig met het rijden naar hun bestemming nemen ze dus onbewust gedachten op en via hun deja vu komen die weer naar boven.

Een theorie is dat de signalen van je ogen op het dejavu moment niet tegelijk aankomen in de hersenen.
Je hersenen reageren dus op het 2de beeld als heeee. Dat heb ik al eens een keer gezien of daar ben ik al eens geweest.