Waarom is kwik giftig?

Kwik is zo'n hoog toxische en reactieve stof dat het moeilijk is om het specifieke mechanisme van beschadiging vast te stellen en veel is onbekend. Kwik tast het centraal zenuwstelsel aan, het endocriene systeem, de nieren en andere organen en is slecht voor de mond, het tandvlees en de tanden. Blootstelling aan zware kwikdamp of blootstelling gedurende lange perioden aan kwikverbindingen kan leiden tot hersenschade en uiteindelijk de dood.

De giftigheid van de stof kwik, een vloeibaar metaal, valt erg mee. Na inslikken of inspuiten werd slechts zeer weinig door het lichaam opgenomen. Het gevaar zit in het inademen van kwikdamp. Al bij lage concentraties in de lucht werden effecten aangetoond. Denk aan de Engelse uitdrukking "As mad as a hatter" Ouderwetse hoge hoeden werden van vilt gemaakt door dit in een vorm te drukken die daarna stevig geperst werd met warme kwik. De effecten op de hersenwerking van de hoedenmaker bleven niet uit. Vooral giftig zijn de verbindingen van kwik. Steeds wordt gewezen op de effecten van dit soort stoffen op neurologische mechanismen in levende wezens. De vraag "waarom" is lastig te beantwoorden omdat de precieze werking van de stoffen niet bekend is. Er worden veel effecten beschreven, maar niet, welke oorzaak, op moleculair niveau, eraan ten grondslag ligt.