Word de opwaartse druk van water, wanneer je er een voorwerp in drukt, veroorzaakt door de sterke cohesie van waterstofbruggen?

Nee, opwaartse druk heeft te maken met het verschil in dichtheid van de drijvende stof en water. Als een voorwerp op water drijft, werken daarop 2 krachten: de zwaartekracht en de opwaartse kracht. De opwaartse kracht is even groot als de zwaartekracht die zou werken op het weg gedrukte water. Als een voorwerp een kleinere dichtheid heeft dan water ligt hij gedeeltelijk boven het water. Is de dichtheid even groot, dan zweeft het voorwerp in het water. Een voorwerp met een grotere dichtheid zinkt. Als je een voorwerp onder water drukt, voel je de extra opwaartse kracht.
Dit heeft met waterstofbruggen niets te maken. Je bent in de war met oppervlaktespanning: een voorwerp kan op het wateroppervlak blijven liggen, omdat water zich verzet tegen een groter oppervlak. Dat zou minder waterstofbruggen betekenen. Vandaar dat het voorwerp halverwege blijft rusten op een ingedeukt wateroppervlak. Dit heeft niets te maken met drijven. Probeer het maar met een punaise: voorzichtig op het water leggen, daarna onder drukken.

Er is een zeer eenvoudige en elementaire natuurwet die zegt:
"Een voorwerp ondergedompeld in een vloeistof ondervindt hiervan een opwaartse kracht die gelijk is aan het gewicht van de verplaatste vloeistof."

Nee, opwaartse kracht wordt uiteindelijk gewoon veroorzaak door drukverschillen.
Stel je hebt een kubusvormige doos van 10x10x10 cm die je zover onderdompelt dat de bovenkant 1 meter onder water zit.
Op de linker en rechterkant en op de voor en achterkant drukt het water met dezelfde kracht. Dat levert dus netto geen horizontale kracht op. Dat is vermoedelijk niet zo moeilijk in te zien.
Echter, de kracht op het boven en ondervlak is niet hetzelfde. De bovenkant zit 1 m onder water. Daar heerst een druk van zo'n 10000 Pa (ik negeer even de luchtdruk van de lucht boven het water; die valt namelijk wel tegen elkaar weg). Op de 100 cm^2 van het doosje levert dat 100 N op.
De onderkant zit 1.1 m onder water. Op soortgelijke wijze levert dat 11000 Pa op, dus 110 N.
In totaal hebben we dus 100 N waterkracht op het bovenoppervlak naar beneden, plus 110 N op het onderoppervlak naar boven, en dan is dus samen 10 N opwaartse kracht over. Dat is precies het gewicht van een liter water (het doosje is een liter).
Dus het is niks magisch; gewoon het drukeffect van het omringende water als je alles optelt. In een bak met kwik heb je ook opwaartse kracht, en daar heb je geen waterbruggen.

Dat kan wel, dat noem je oppervlaktespanning. Een scheermesje dat op het water drijft wordt ook opgetild door die neiging van watermoleculen om zoveel mogelijk bij elkaar te blijven (meer waterstofbruggen, lagere energietoestand. Voor een drijvend scheermesje geldt de wet van Archimedes dus niet. Voor een gedeelte wordt het scheermesje opgetild door de opwaartse kracht van het verplaatste water, voor een ander deel door de oppervlaktespanning die een verticale component krijgt.

De meest eenvoudige manier om je het voor te stellen is om te denken aan een wip. Water aan de ene kant, duw het v9irwerp op de andere kant, en je komt aardig in de buurt van wat er gebeurt. Om het anders te zeggen: door het voorwerp in het water te duwen duw je het water naar boven. En dat water wil weer naar beneden, dat is de opwaartse kracht die je dan voelt.