Kan iemand aan de hand van een voorbeeld uitleggen wat het verband is tussen energie, materie en leven?

Ok, laten we een paar voorbeelden bekijken. We beginnen met een steen, deze steen bestaat uit materie, maar deze materie blijkt opgebouwd uit grotendeels lege ruimte bevolkt door deeltjes die continu andere deeltjes uitwisselen. Vaak gaat het dan om virtuele deeltjes, die niet detecteerbaar zijn. Misschien is dat ook een effect van het soort model, laten we het er op houden dat er binnen die steen heel veel actie is en de som van al die actie is feitelijk de energie of de massa van die steen. Als de steen flink zwaar is kunnen we die massa ook wegen doordat hij andere stenen aan begint te trekken. Afhankelijk van de hoeveelheid inwendige energie is die aantrekkingskracht dus groter en het leeuwendeel van die energie zit hem in de massieve deeltjes in de kern (de krachten daar zijn veel groter en opgepot in een miniem volume, een beetje zoals bij de Geest in de Fles. Veel van de massa die je kunt wegen is ook elektrisch van aard en bij het uit elkaar vallen van kernen kun je er tegenaan kijken als het vrijmaken van de elektrische kracht tussen positieve kerndeeltjes.

Een lastig probleem is ook de definitie van die energie. In feite weten we niet precies waar we het over hebben. Ik denk dat het zoiets als lading is, de elektrische lading zorgt voor aantrekking en afstoting en de belangrijkste eigenschap van deze lading is dat ze behouden blijft. Zo is het ook bij energie. We weten dat je met een kracht energie aan een systeem kunt toevoegen, maar dat die energie dan weer uit een ander systeem moet komen. Ook kunnen we diverse vormen van energie bepalen door snelheidsmetingen, krachtmeting en weging. Een krachtmeting is feitelijk een bepaling van een uitwisseling van virtuele deeltjes. Uiteindelijk is wel zeer precies bekend hoe we die zaken moeten beschrijven en klopt de theorie fantastisch met de waarnemingen.

De problemen met het beschrijven van leven zijn eigenlijk onopgelost. Ik heb hier een link met de stand van zaken, die alle haken en ogen doorneemt. Voor de dode materie hebben we uitstekende modellen, waar levende zaken net zo goed aan moeten gehoorzamen,maar voor het ontstaan van leven als een gradueel proces is dat er nog niet, alleen veronderstellingen over het ontstaan van de diverse bouwstenen. De materie is op zich niet levend of dood een CO2 molecule is het ene moment nog in de lucht en het volgende moment is het ingebouwd in een plantensuiker. Ook die plantensuiker kun je nog als levenloos zien, alleen het samenstelsel leeft.