wat zijn macro en microscopische grootheden?

Micro of macro heeft niets te maken met de soort meting maar wel het gebied van de meting. Men zou kunnen zeggen dat micro-metingen zich afspelen af in het gebied van de duizendsten van de grondeenheid (meter => micrometer), maar voor macro is het niet zo duidelijk, in elk geval wordt hiermee de grote waarden bedoeld. In het geval van kleinere waarden wordt momenteel veel gecommuniceerd over het nano gebied en nano deelttjes , wat nog een pak kleiner is dan micro.

Wow, leuke vraag, en er gaat een pak geschiedenis door deze ene vraag.

1. Taalkundig zou je moeten spreken van macroscopische grootheden en microscopische kleinheden. 'scoop' verwijst naar zien en op het gezicht en het woord microscoop komt van daar (elektronenmicroscoop 'ziet' kleiner, maar is al iets minder 'zien').
2. Macro betekent dus vanuit de 'grootheid' en wordt eigenlijk gemeten vanuit een geheel: Je meet de druk buiten in onze grote atmosfeer bij een bepaalde temperatuur waarbij het lucht een van die druk en temperatuur afhankelijk volume heeft. Vanuit dat geheel gaan we naar het kleine (delen).
3. Micro betekent vanuit de andere kant dat we op zoek gaan naar hoe het kleinste. Vanuit het onderdeel gaan we dan naar het grote (vermenigvuldigen).

En zo kom ik op Amedeo Avogrado, en eerlijk is eerlijk op Jean Baptiste Perrin die begreep wat Avogrado doelde: Het 'gramatoom' of het aantal atomen dat in 1 gram waterstof ging (waterstof is kleinste en eerste element in bijv. de zon waar het via kernfusie omgezet wordt; waterstofbom is zwaarste explosie die men lijkt te kunnen veroorzaken). Hij kreeg in 1926 de Nobelprijs voor zijn diep onderzoek naar het 'sedimentatie-evenwicht' (discontinue structuur in materie) en vanuit dat eer betoonde aan Avogrado en hem beroemd maakte door die wet naar hem te benoemen.

Ook daar werkte Einstein op verder door en een stuk van de kernenergiekennis stoelde daar verder op.

Niettemin is het ook zij die de verwarring verder ondersteunden want de voorstelling in schemaatjes in alle boeken van een kern met elektronen die 'errond' vliegen, is onmogelijk omdat de elektronen dan sneller dan het licht zouden gaan en dat met hun minimale massa toch niet mogelijk is, maar het principe is wellicht wel juist (vandaar dat de snaartheorie dichter aanleunt bij wat men ontdekt). Dit is ook zodanig klein en gaat zo snel dat men elektronen enkel kan afleiden door o.a. fotonen die ontsnappen in het bellenbad van bijv. de Large Hadron Collider (LHC) waar men spectaculaire berichten van in de lucht stuurt, en men zoveel energie in pompt om temperaturen bij het absolute nulpunt te combineren met supermagnetisme in de allerhoogste graad om anti-materie te 'willen' ontdekken (wat in zekere zin niet kan en enkel via berekeningen en afleidingen 'verondersteld' zal moeten worden).

Of zoals de Griekse filosofen al wisten: Als je wil, zie je in de kern van je stoelpoot terug een heelal waarin uiteindelijk weer mensen zitten...

(Het getal van) Avogadro is een basisgrootheid in de scheikunde. En aangezien in ONZE maatschappij (met uitzondering van hout) alles uit een chemische fabriek komt (ijzer, aluminium, koper, beton, cement, steen, glas, kaas, bier, plastic, papier, inkt, verf, mobieltjes, computers, etc, etc.) , is het belang wel duidelijk.
Grootheden als druk en temperatuur heten macroscopische grootheden omdat het grootschalige effecten zijn van ontzettend veel ontzettend kleine deeltjes (moleculen en atomen) die we niet afzonderlijk kunnen waarnemen.
Druk is bijvoorbeeld dat grote aantallen "lucht"moleculen met grote snelheid (zo'n 1600 km/u) tegen de binnenkant van een fietsband botsen. Omdat er in de band meer lucht zit, en er daadoor meer botsingen tegen de binnenkant plaats vinden dan aan de buitenkant blijft de band "hard". We zeggen dan dat de druk in de band hoger is dan aan de buitenkant.
Temperatuur voel je doordat moleculen met hoge snelheid botsen. In heet water botsen ze met grotere snelheid tegen je vinger dan in koud water. Daarom botsen ze je huidcellen kapot.
Zwaartekracht is ook zo'n macroscopisch effect.
Atoommassa zou je een microscopische grootheid kunnen noemen, omdat dat direct gerelateerd is een een heel kleine massa.
Diameter is geen grootheid, noch macro- noch microscopisch. Het kan gewoon groot of klein zijn.
Samenstelling van een molecuul is ook geen grootheid, net zo min als de opbouw van een fiets. Dat is meer een bouwplan.

micro is een voorvoegsel net als kilo. Het is een duizendste van een meter, aangezien het hier over microscopische grootheden gaat.
Macroscopisch is een term voor alles wat groter/meer is dan een molecuul. Dus een schaal van meerdere moleculen. Macro is bijvoorbeeld het niveau waarbij je kunt spreken van temperatuur. Alle moleculen trillen namelijk niet met dezelfde snelheid. Het gemiddelde vormt de temperatuur. Op macroscopische schaal dus.