Maakt een mobiel gebruik van elektromagnetisme?

Elektromagnetisme heeft te maken met elektrische ladingen (de batterij scheidt de elektrische ladingen). Bij bewegende ladingen spreek je van stroom (als het mobieltje werkt dan stroom er wat lading door de circuits, van de ene pool van de batterij naar de andere). Als er bewegende ladingen zijn dan is er ook sprake van magnetisme. Eigenlijk is magnetisme geen op zichzelf staande kracht, maar is het een effect van de speciale relativiteitstheorie, die precies beschrijft wat er gebeurt bij onderlinge bewegingen. Toegepast op ladingen levert dat magnetisme op.
Als de ladingen versnellen kunnen elektromagnetische golven worden gemaakt. Zowel het mobieltje als de antenne maken dat soort golven. Het versnellen van de ladingen is het heen en weer gaan van elektronen in de antenne van je mobieltje en in de antenne van de zendmast. Dat gebeurt met een bepaalde regelmaat, dat is de frequentie van het signaal. (380 tot 2000 miljoen keer per seconde, afhankelijk van de gebruikte band).

De informatie wordt gecodeerd binnen die golven, zoals een soort morsecode die je uitzendt door je zaklantaarn zacht en weer hard te zetten of rood en dan weer groen. Door de ontwikkeling van de digitale techniek kun je dat miljarden malen per seconde doen, zodat je binnen die seconde heel wat gesprekken tegelijk kunt coderen en decoderen. De computer die al die coderingen en decoderingen doet is het kostbaarste en meest essentiele gedeelte van het mobiele netwerk.

De oplader maakt ook gebruik van elektromagnetisme, maar tegenwoordig is die techniek elektronisch. In de basis werken ze nog met inductie. Inductie is ongeveer hetzelfde als wat er gebeurt tussen de zendantenne in de telefoonmast en de kleine antenne in je mobieltje. De grote stroom in de antenne ver weg laat een klein stroompje van dezelfde frequentie lopen in de antenne van het mobieltje, door een elektromagnetische golf.
Bij een transformator is dat ook het geval, maar daar zijn zender en ontvanger dicht naast elkaar geplaatst, zodat er nauwelijks verliezen optreden. Ook zijn er geen elektromagnetische golven bij betrokken omdat ze nog binnen een golflengte van elkaar zitten. De spanning in een wikkeling van de trafo is aan beide zijden gelijk, maar de ene kant van de trafo heeft wat meer of minder wikkelingen, zodat je een hoge spanning aan de ene kant (stopcontact 350 V) kunt omzetten naar een lage spanning aan de andere kant (laadspanning 9 V).