staat alles al vastgelegd volgens vaste natuurwetten?

Eigenlijk staat er maar weinig vast. Wij kunnen heel veel beïnvloeden en keuzes maken.

Nee, vreemd genoeg zijn alle natuurgebeurtenissen juist volkomen toevallig. Alleen statistiek kan uitkomst bieden om gebeurtenissen te voorspellen. Een uraniumatoom heeft een kans van een half dat het binnen 4 miljard jaar vervalt. In een blok Uranium vervallen toch bijna continu atomen, het is namelijk niet te voorspellen voor een individueel atoom wanneer het vervalt. Dat lijkt een fundamentele natuureigenschap te zijn.

Er is een periode geweest dat men in de natuurkunde dacht dat alles zo'n beetje ontdekt was en alleen nog maar enkele details ingevuld hoefde te worden om alle natuurwetten te kennen, alle verschijnselen te begrijpen en de natuurkunde helemaal af te maken.

Toen kwam de relativiteitstheorie en de kwantummechanica en bleek dat er nogal wat meer te ondekken viel. Met name de kwantummechanica heeft de onhebbelijkheid dat ze uitstekende voorspellingen doet over hoe de natuur zich gedraagt, maar daar vooral bij vertelt dat het niet mogelijk is te beschrijven waarom ze zich zo gedraagt. Kortom dat er eigenlijk geen relatie is tussen oorzaak en gevolg.

Dat laatste druist weer verschrikkelijk in tegen wat wij intuitief aanvoelen en de wijze waarop wij als mensen de wereld ervaren. Helaas voor ons wereldbeeld heeft de kwantummechanica zich inmiddels zo goed bewezen dat er geen ontkomen meer aan is en kunnen we alleen maar accepteren dat de wereld niet goed voorspelbaar is.

Het antwoord op jou vraag is daarom mijnsinziens dat de wereld volgens vaste natuurwetten in elkaar steekt maar dat die wetten zelf zo in elkaar steken dat het niet mogelijk is op basis van de toestand van nu naar een toekomstig punt precies te voorspellen hoe het universum er tot in detail uit zal zien.

Toegevoegd na 3 minuten:
Zie het als een partij schaken. De regels staan vast maar als een speler vanuit de beginstelling ervoor kiest zijn koningspion op te spelen krijg je een heel andere partij als dat de damepion zou zijn opgespeeld.

Bij het antwoord op iedere vraag/ontdekking in de natuurkunden ontstaan weer nieuwe vragen.
Nu bijvoorbeeld is men erg geinteresseerd in zwaartekrachtgolven, deze zouden de relativiteitstheorie, een theorie die in een aantal facetten behoorlijk consistent is gebleken. Het bestaan van zwaartekrachtgolven zou een sterke aanvulling op de bewijsvoering zijn. Deze zijn echter nog niet eenduidig bewezen terwijl dat wel te verwachten in.
In Italie staat een YAG laser met twee haaks op elkaar staande buizen met aan het eind een spiegel welke een resolutie hebben welke vergelijkbaar is van de grootte van een pink tov het formaat van het melkwegstelsel Omdat zwaartekrachtgolven in een richting gaan (als ze van ver weg komen, zou de ene buis een andere golftijd hebben dan de andere, de laser wordt namelijk via een straalverdeler in twee stalen gesplitst die haaks op elkaar staan en heffen elkaar op bij terugkomst als de looptijd exact gelijk is.
Als deze niet gelijk is , doven de stralen elkaar niet (volledig uit en dat zou wijzen op beinvloeding van de lichtsnelheid van een der buizen , een onmiskenbare eigenschap die zwaartekrachtvelden op de lichtsnelheid/ruimtetijd heeft.
Aangezien pulsars ed. zeer krachtige zwaartegolven genereren maar-omdat ze zeer ver weg zijn deze golven ons zeer verzwakt treffen is een bijna krankzinnige resolutie nodig om ze aan te tonen.
Bij consistente AFwezigheid van deze zwaartekracht golven, moeten er een hoop theorieën herzien worden.
Dit is slechts een (echt) voorbeeld waarmee men de consistentie van theorien test die eigenlijk als haast onaantastbaar worden beschouwd.
Zelfs kleine discrepanties zouden (na toetsing) consequenties hebben voor wat we zeker denken te weten en dat betekent dat zo goed als niets onomstotelijk bewezen geacht wordt.
Het houdt de fysici van de straat maar in het dagelijks leven wekt dat vooralsnog voor de gewone sterveling geen onoverkomelijke problemen op.
Het citaat van Einstein geeft dit -vind ik- mooi weer:"twee dingen staan vast, de oneindige domheid van de mens en die van het heelal, van het laatste ben ik echter niet zeker"....
Met het vangen en formuleren in de theorie van alles is men nog lang niet klaar, mensen als S.Hawking en andere megabreinen werken hier koortsachtig aan maar het lijkt soms net een halfvolle worstvormige ballon, als men op de verdikking drukt verplaatst deze zich naar een dunner segment.
We zijn er nog lang niet, niets ligt echt volledig vast, zelfs Pi niet.....

Om het kort en niet te ingewikkeld te maken (heel het internet staat er vol van), de meest beroemde theorie is die van Einstein, de relativiteitstheorie, maar het is nog steeds een theorie, en dus niet bewezen. Nu heeft men naast de niet te begrijpen kwantumtheorie (wel in een formule gegoten) nog eens de snaartheorie met een andere dimensie: de tijd.
Aangezien we vermoeden dat er nog heel wat dimensies zullen zijn, staat er in feite niets vast en zal de mensheid nog lang moeten zoeken, vooral in het kleine (we hebben veel meer baat gehad door bacteriën en virussen te ontdekken, dan te weten dat de aarde rond de zon draait) Of we ooit alles zullen vinden eou men ook als een theorie kunnen beschouwen. Hoe meer we weten, hoe meer we beseffen dat we niets weten. Dus neen.

Toegevoegd na 3 minuten:
Edit, foutje rechtzetten: Of we ooit alles zullen vinden ZOU men ook...

Ik voeg nog even een simpele link toe waarin je kan zien hoe complex heel het zaakje is.

Natuurlijk weten ze nog niet alles wat er na de oerknal kwam. Elke week komen ze nieuwe dingen te weten. We zijn misschien nog geen eens op de helft van de helft.