waarom hoor je alle geluiden niet als één samengestelde trilling en dus als één geluid?

Dat komt door de zintuigwerking, geluid komt binnen als een chaotische golf (zoals een WAV file die je in een geluidsprogramma kunt bewerken) via het trommelvlies en de gehoorbotjes.

In feite zijn er twee mechanismen waarmee je de geluiden als het ware uit elkaar trekt. Lage tonen kun je simpelweg onderscheiden door het aantal pulsen dat per seconde de hersenen binnenkomt. Dat wordt het radioprincipe genoemd. Over de hersenanatomie ben ik niet zeker, dat zou je nog na kunnen zoeken, maar je kun je voorstellen dat bepaalde groepjes hersencellen worden geprikkeld als er precies 80 keer per seconde een signaal binnenkomt en andere groepjes als er 150 keer per seconde een signaal binnenkomt.

Bij de hoge tonen is het verhaal iets anders. Daar worden de trilhaarcellen op het basaalmembraan gestimuleerd afhankelijk van hun positie. Hoe dichter bij het breedste stuk hoe stijver het membraan en hoe hoger de frequentie waarbij het membraan in resonantie komt. Hier zal het signaal dus direct naar de hersencellen voor het betreffende frequentiegebied worden gestuurd.

Het bewustzijn (en onderbewustzijn?) krijgen het geluid dus aangeleverd als een aantal al dan niet harmonieuze tonen en ook wordt er binnen de hersenen nog andere informatie binnen uit het geluid gefilterd waardoor je de richting en de galm van de ruimte kunt aanvoelen. Veel blinden kunnen op deze manier van een soort sonar gebruik maken, je kunt je voorstellen dat je het wel merkt of je in een grot of grote kerk of een flink gestoffeerde kamer binnenloopt, maar het schijnt dat sommige blinden aan de echo en klank van hun eigen clicks kunnen horen of ze langs een auto of een boom lopen. In hoeverre dat werkelijk zo is daar zijn de meningen over verdeeld.