In hoeverre zouden virtuele deeltjes overeenkomen met donkere materie?

Zolang er geen bewijs is dat donkere materie bestaat, is het virtueel. Je zou er kunnen rekening mee houden met het gedacht dat het echt bestaat,maar voor het zelfde geld slaan we de bal helemaal mis. Ondertussen moeten we het doen met wat de wetenschappers ons zeggen. Maar die hebben ons ook gezegd dat de aarde plat was.
Robert

Zolang niet bekend is wat donkere materie is, en dat weten we niet, kun je ook niets zeggen over een relatie tussen donkere materie en virtuele deeltjes.

Persoonlijk denk ik dat er geen relatie is:
1. Donkere materie wordt aangetoond door zwaartekrachtwerking in sterrenstelsels, blijkbaar concentreert donkere materie zich ook in wolken of een bepaald gebied onder werking van zwaartekracht
2. Virtuele deeltjes ontstaan en verdwijnen in vacuum en onder de aanname dat dit min of meer homogeen gebeurt, zijn ze dus gelijkmatig over de ruimte verdeeld

Daarmee is er geen relatie tussen de verdeling, dus geen relatie in de vraag zoals je die stelt.

Aangezien donkere materie bestaat EN virtuele deeltjes geen massa hebben denk ik dat donkere massa en virtuele deeltjes feitelijk van elkaar verschillen.

Even terug naar de spiegel, in een spiegel kun je jezelf zien , in spiegelbeeld maar ook ongespiegeld wanneer twee spiegels waarvan het spiegelend oppervlak elkaar in het midden loodrecht raakt.

Een spiegelbeeld is virtueel, het lijkt (sprekend) op jou mar het heeft geen massa (je spiegelbeeld zelf)
Het betreft dan ook een projectie van jezelf.
Zou je spiegelbeeld massa hebben dan zou je lichter worden als je er in keek.
Veel mensen zouden dan veel vaker in die spiegel kijken maar helaas, je virtuele zelf heeft geen (atoom) deeltjes en dus geen massa.

De dark matter heeft om de donder WEL massa, zelfs 95% van het totaal aan massa is dark matter.
Om verschillende redenen mogen we daar blij om zijn, het houdt ons heelal bij elkaar.

Virtuele deeltjes komen uit het vacuum om er (zeer kort) daarna weer in te verdwijnen.
Dark matter die oa uit neutrinos bestaat vliegt (in het laatste geval) dwars door de aar5de heen en heeft nauwelijks interactie met materie, er zijn zeer exotische, zeg maar orbitante installaties nodig om er een paar van aan te tonen per dag, in zwaar water of in chloorverbindingen ontstaat een foton als een dergelijk deeltje zich in de kern van zo een atoom boort en zijn kinetische energie afgeeft.
Fotodetectoren vangen de "flits " op.
Ze worden diep onder de grond gebouwd om achtergrondstraling uit de ruimte te nihiliseren.

We weten zo weinig van dark matter omdat onze detectoren het niet zien maar wel meten , de zwaartekracht is een onvervreemdbaar effect, wat voortkomt uit deeltjes met massa.

Naar mijn mening is dark matter totaal iets anders dan virtuele deeltjes.