Waarom kun je met een klein spuitje meer druk zetten dan met een grote spuit?

Omdat je gelijke druk uit gaat oefenen op een kleiner oppervalk zal de vloeistof er met meer kracht uit komen.

Volgens mij is het niet de spuit maar de soort vloeistof en de naald dikte die bepaald hoeveel druk je krijgt in de spuit!
Druk is de kracht die je moet geven om de weerstand te overbruggen om de vloeistof eruit te persen.

Het oppervlak van de zuiger en de kracht die je uitoefent bepalen de druk, dus NIET de lengte of dikte van de naald.
De snelheid waarmee ingespoten kan worden hangt van de druk EN de dikte en lengte van de naald af, De naald levert de weerstand
De 1ml insulinespuitjes bouwen een hoge druk op, ook wel nodig om de vloeistof wat sneller door de dunne naald die daaraan zit te kunnen benutten.
Als ik ergens onde hoge druk een vloeistof in moet spuiten, zijn de lange dunne 1ml insulinespuitjes dus ideaal.Met een oppervlak van 1/5 cm2 en een kracht van 50 Newton levert dat een druk op van 50N/9.81N/KGX0.2CM2=25 kg/CM2. dus 25 atmosfeer.
Als de spuit zelf niet knalt onder die druk....
Een spuit van 10 ML heeft een zuigeroppervlak van
bv, 2CM2 levert dus bij dezelfse kracht slects 1/10 van die druk, dus 2.5 atmosfeer.


Gewone spuiten (2.5ml)met groene naald zijn doorgaans 0.8mm dik en 35-50mm lang. Daar kun je mee doorwerken als je veel injecties moet doen.
Voor griepprilkken gebuikt men wat kortere naalden met een kleinere diameter, meestal 0.4mm.
Omdat deze naaldjes dunner zijn hebben ze minder kans om zenuwen te raken , wat gevoelig kan zijn.

Hopelijk verduidelijkt dit.

We moeten oppassen dat we hier niet twee begrippen door elkaar halen. Er wordt namelijk over de opgewekte druk in de injectiespuit en over de uitstroomsnelheid van de spuit of naald gesproken ten gevolge van de opgebouwde druk.
Eerst de opgewekte druk in de spuit. Bij de berekening hiervan moeten we er van uit gaan dat de spuit aan de uitlaatzijde gesloten is. Zodra we er namelijk een gaatje in maken (naald) valt de druk weg en geldt de formule niet meer.
De druk in een gesloten spuit is gelijk aan de (druk)kracht op de zuiger maal de oppervlakte van de zuiger. Voorbeeld: bij een kracht van 1 kg op een zuiger met een oppervlakte van 1 cm² is de druk onder de zuiger dus 1 kg/cm². Bij eenzelfde kracht van 1 kg op een zuiger die 2x zo groot is, dus 2 cm² is de druk onder de zuiger 1kg/2cm² of wel 0,5 kg/cm². Hieruit blijkt dus hoe groter de zuiger des te lager de druk onder de zuiger bij een zelfde (druk)kracht. Dit komt dus overeen met de ervaring van de vraagsteller en is hiermee de vraag beantwoordt.

Als je nu een gaatje maakt in de spuit bij een opgebouwde druk van b.v. 1 kg/cm² zal er heel even een beetje vloeistof uit de spuit spuiten. En daar in principe een vloeistof niet samendrukbaar is (een gas wel), zal de druk direct wegvallen. Door nu de zuiger verder naar beneden te drukken wordt de rest van de vloeistof er uitgedrukt. Afhankelijk van de kracht op de zuiger zal dit langzaan of sneller gaan, maar we mogen er van uit gaan dat de oorspronkelijke druk van 1 kg/cm² niet meer gehaald zal worden. Hoe hoog die druk wel wordt is direct afhankelijk van de vloeistofweerstand in de naald, dus de inwendige diameter, de lengte van de naald en de viscositeit van de vloeistof. De berekening hiervoor zijn erg complex en vallen ook niet onder de vraagstelling.