Hoe komt het dat vet niet oplost in water, maar wel als men zeep toevoegen?

Dat heeft met het bipolaire karakter te maken van een zeepbel. De moleculen bestaan uit een kop en een lange staart. De staarten richten zich door het verschil in lading naar binnen en de kop naar buiten. Hierdoor ontstaat een naadloze structuur.

Het bipolaire karakter zorgt er tevens voor dat je met zeep vetten kunt ‘oplossen’. Het vet gaat dan aan de binnenkant zitten (het staart gedeelte).

Toegevoegd na 57 seconden:
Water heeft dit niet; Dit zijn eenvoudige moleculen die niet in staat zijn de lange vetmoleculen van elkaar los te weken.

Als ik het me goed herinner uit de scheikundelessen:

Water is een polaire stof. Vet is een apolaire stof.

Polaire stoffen lossen in polaire stoffen op.
Apolaire stoffen lossen in apolaire stoffen op.
Maar polaire en apolaire stoffen kunnen niet in elkaar oplossen.

Zeep wordt gemaakt van vet of olie door dit te laten reageren met een sterke base (je kan dus heel eenvoudig zelf zeep maken van vet en gootsteenontstopper, er staan genoeg recepten op internet!), de base reageert met de vetzuren van het vet. Deze vetzuren hebben een lange apolaire 'staart'. Door te reageren met de sterke base krijgen ze een negatieve lading op de 'kop'. Daar worden ze dus sterk polair.

Met andere woorden zal water de kop van zo'n zeepmolecule aantrekken en de staart afstoten.
Een apolaire stof zoals vet zal de staart net aantrekken maar de kop afstoten.

Als verschillende zeepmoleculen met hun staart in 'een beetje vet' zitten krijg je een micel: aan de buitenkant zitten alleen maar in water goed oplosbare 'koppen'.

Vandaar dat je ook zeepbellen krijgt op het wateroppervlak als daar lucht aankomt, daar verzamelen zich namelijk veel zeepmoleculen: de staart wordt afgestoten door het water, je kan je het al voorstellen: aan het wateroppervlak zitten veel zeepmoleculen met hun kop in het water en met hun staart erboven.