Waarom is sneeuw en ijs glad?
`t is namelijk altijd slippen met je auto...
2.2K
2.2K keer bekeken
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Geef jouw antwoord
Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.
Het beste antwoord
het antwoord van "limburg" klopt.
Toch is het niet helemaal compleet, naar mijn mening.
Water is een van de weinige stoffen die als vloeistof een hogere dichtheid heeft dan als vaste stof, ijs dus.
het is wel degelijk bewezen dat ijs onder druk verandert in water, ook bij temperaturen ver onder nul.
Dit is oa te bewijzen door in een cilinder gevuld met ijs een stalen kogeltje OP het ijs te leggen en dan met een exact passende zuiger in de cilinder het ijs onder druk te zetten.
Verwijdert men dan de zuiger dan ziet men IJS.
Het kogeltje ligt dan echter op de bodem van de cilinder,
onder druk is het ijs dus in water veranderd en toen de druk opgeheven is, weer veranderd in IJS.
Zo is ook de proef met het stalen kabeltje en het ijs een klassieker.
Op een stevig stuk ijs legt men een dunne staalkabel die aan beide kanten een flink gewicht van 5-10KG heeft hangen.
Deze draad wordt door de twee gewichten aan weerszijde van de draad door het ijs heengetrokken.
Als de draad helemaal door het ijs heen is getrokken, valt de draad met gewichten op de grond, het ijs is echter heel!!
Alleen op de plaats waar de kabel druk op het ijs uitoefent,
verandert het ijs even in water, is de kabel gepasseerd, dan wordt het water direct weer ijs het krijgt zelfs niet de kans weg te komen.
Het is dus wel degelijk dat het ijs door de druk van de scherpe schaats, welke een hoge druk op het ijs zet onder de schaats even verandert in water om direct daarna weer in ijs te veranderen.Een soort aquaplaning dus!
Om die reden moet een schaatsijzer ook niet te smal zijn,
dan zou hij zich immers te diep in het ijs boren, wat ongemakkelijk schaatst .
Ik hoop datdeze toevoeging die wetenschappelijk verantwoord is, de vraagsteller een nog beter totaalbeeld geeft.
Ijs kan wanneer een bepaalde druk niet gehaald word,
wel degelijk zijn kristallijne toestand behouden en is dan ook KEIHARD als je er met je knie of erger , hoofd op belandt.
Veel ijspret gewenst en glij voorzichtig.
A
(Lees meer...)
Toch is het niet helemaal compleet, naar mijn mening.
Water is een van de weinige stoffen die als vloeistof een hogere dichtheid heeft dan als vaste stof, ijs dus.
het is wel degelijk bewezen dat ijs onder druk verandert in water, ook bij temperaturen ver onder nul.
Dit is oa te bewijzen door in een cilinder gevuld met ijs een stalen kogeltje OP het ijs te leggen en dan met een exact passende zuiger in de cilinder het ijs onder druk te zetten.
Verwijdert men dan de zuiger dan ziet men IJS.
Het kogeltje ligt dan echter op de bodem van de cilinder,
onder druk is het ijs dus in water veranderd en toen de druk opgeheven is, weer veranderd in IJS.
Zo is ook de proef met het stalen kabeltje en het ijs een klassieker.
Op een stevig stuk ijs legt men een dunne staalkabel die aan beide kanten een flink gewicht van 5-10KG heeft hangen.
Deze draad wordt door de twee gewichten aan weerszijde van de draad door het ijs heengetrokken.
Als de draad helemaal door het ijs heen is getrokken, valt de draad met gewichten op de grond, het ijs is echter heel!!
Alleen op de plaats waar de kabel druk op het ijs uitoefent,
verandert het ijs even in water, is de kabel gepasseerd, dan wordt het water direct weer ijs het krijgt zelfs niet de kans weg te komen.
Het is dus wel degelijk dat het ijs door de druk van de scherpe schaats, welke een hoge druk op het ijs zet onder de schaats even verandert in water om direct daarna weer in ijs te veranderen.Een soort aquaplaning dus!
Om die reden moet een schaatsijzer ook niet te smal zijn,
dan zou hij zich immers te diep in het ijs boren, wat ongemakkelijk schaatst .
Ik hoop datdeze toevoeging die wetenschappelijk verantwoord is, de vraagsteller een nog beter totaalbeeld geeft.
Ijs kan wanneer een bepaalde druk niet gehaald word,
wel degelijk zijn kristallijne toestand behouden en is dan ook KEIHARD als je er met je knie of erger , hoofd op belandt.
Veel ijspret gewenst en glij voorzichtig.
A
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Andere antwoorden (4)
Sneeuw en ijs zij aan het oppervlak altijd net iets gedooit. Hierdoor ontstaat een lubricatie laagje wat in combinatie met de mooi vlak gesmolten ondergrond perfect glijdt.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Sneeuw zelf is niet glad, maar wordt door het verkeer tot glad ijs gereden
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
De structuur van ijs is zodanig dat het kristalrooster meteen breekt als er aan getrokken of geduwd wordt... Het breekt meteen inwendig, dus daar begint het met het schuiven... Alles wat erop staat of rijdt beweegt meteen mee, dus er kan helemaal geen wrijving opgebouwd worden die maar in de richting komt van droge ondergrond zonder ijs...
En dat geldt dus voor elk voorwerp, het schuift als de neten...
(Lees meer...)
En dat geldt dus voor elk voorwerp, het schuift als de neten...
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Wat zijn neten?
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Zijn dat niet luizen?
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Neten --> Luizeneieren
Vroeger dachten de mensen dat ijs glad is omdat het bij hoge druk eerder smelt dan normaal. Dat zit zo: een schaatser drukt met zijn gewicht op het ijs. Hierdoor wordt het tussen de schaats en het ijs warmer. Het het ijs smelt dan een beetje. Er komt een dun laagje water tussen het ijs en de schaats. Het ijs voelt door dat extra laagje water glad aan, dachten de mensen.
Inmiddels weten we dat dit niet klopt. IJs bestaat net als alles uit pieppleine, onzichtbare deeltjes. Dat zijn moleculen. Moleculen kunnen trillen. De moleculen in de bovenste laag van ijs trillen zo hard, dat het lijkt alsof ze vloeibaar zijn. De schaats van de schaatser glijdt makkelijk door dit 'vloeibare' laagje heen. Het ijs voelt hierdoor glad aan. Het ijs onder dit laagje is wel stevig, zo zakt de schaatser niet door het ijs.
Hoe kouder het wordt, hoe minder goed moleculen kunnen trillen. Bij 180 graden onder nul gaat het daarom mis: dan bewegen de moleculen zo langzaam dat het ijs plakkerig wordt. Maar ja, wie wil er nou bij die temperatuur schaatsen of sleeën?
(Lees meer...)
Inmiddels weten we dat dit niet klopt. IJs bestaat net als alles uit pieppleine, onzichtbare deeltjes. Dat zijn moleculen. Moleculen kunnen trillen. De moleculen in de bovenste laag van ijs trillen zo hard, dat het lijkt alsof ze vloeibaar zijn. De schaats van de schaatser glijdt makkelijk door dit 'vloeibare' laagje heen. Het ijs voelt hierdoor glad aan. Het ijs onder dit laagje is wel stevig, zo zakt de schaatser niet door het ijs.
Hoe kouder het wordt, hoe minder goed moleculen kunnen trillen. Bij 180 graden onder nul gaat het daarom mis: dan bewegen de moleculen zo langzaam dat het ijs plakkerig wordt. Maar ja, wie wil er nou bij die temperatuur schaatsen of sleeën?
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Njah was een beetje teveel om zelf te verwoorden en opnieuw te schrijven :D
Deel jouw antwoord
Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.