Waarom duwt een higsdeeltje tegen een ander deeltje, door welke kracht?

Zoals alle deeltjes, kan het Higgsdeeltje ook opgevat worden als een golf. In die toestand spreken we ook wel van een Higgsveld waarmee de hele ruimte is doordrongen. Verschillende deeltjes grijpen in verschillende mate aan op dit Higgsveld. Deze mate van interactie tussen een deeltje en het Higgsveld bepaalt de massa.
Merk echter op dat hier geen klassieke krachten aan te pas komen. De vaak gehoorde vergelijking met een lepel door stroop is in die zin dan ook onjuist. Het suggereert namelijk dat massieve deeltjes een continue kracht zouden ondervinden van het Higgsveld. Dit is in tegenspraak met het bestaan van eenparige beweging.
Het Higgsveld is beter vergelijkbaar met een magnetisch veld, daar beide velden geen arbeid leveren. De interactie tussen een Higgsdeeltje en een massa komt in deze analogie overeen met de interactie tussen de magnetische component van een foton en een geladen deeltje.
Wanneer een geladen deeltje langs een magnetische veldlijn beweegt wordt er geen arbeid verricht, maar de beweging van het geladen deeltje brengt wel een magnetisch veld (en dus een flux) voort. Wanneer er sprake is van magnetische flux wordt de geïnduceerde arbeid verricht door de voortbrenger van het magnetisch veld. Dus, in het geval van langs elkaar bewegende magneten wordt de arbeid verricht door de magneten zelf.
Voor het Higgsveld geldt op vergelijkbare wijze dat de arbeid geleverd, door langs elkaar bewegende massa's, voor de rekening van de objecten zelf komt. Echter, de energieoverdracht vindt plaats via het gravitatieveld en kennen we als "zwaartekracht". Dit zwaartekrachtsveld is niet hetzelfde als het Higgsveld. Ook hier klopt de term "kracht" niet, maar laten we de zaak niet nodeloos ingewikkeld maken.
Dan nu het Higgsveld op zich: Higgsdeeltjes hebben zelf ook een massa, maar deze massa moet opgevat worden als een energie via E=mc^2. In de klassieke zin heeft het Higgsdeeltje dus geen massa, maar zijn energie is een aanduiding voor de minimale hoeveelheid energie die er bij een interactie aanwezig moet zijn om het Higgsdeeltje in geïsoleerde toestand te kunnen vormen.
Wanneer je meer over dit onderwerp wilt weten zijn er voldoende populair wetenschappelijke artikelen te vinden die een poging doen om het Higgsmechanisme uit te leggen. Mijn ervaring is echter dat zij allen om de hete brei heen draaien en slechte voorbeelden gebruiken ter ondersteuning van hun verhaal. Mijn antwoord is hierop geen uitzondering. QFT bestuderen is het enige dat rest.