Hoe zit het nou precies met het deeltjes/golf karakter van licht?

Antwoordman en XiniX hebben allebei gelijk. Om dit echt te begrijpen, moet je je verdiepen in de quantummechanica.

Gelukkig heb je voldoende aan de normale quantummechanica. Je mag ook relativistische quantummechanica gaan bestuderen voor een nog completer beeld, maar dat hoeft niet persé.

Voordat ik nu een heel college ga geven, verwijs ik je naar Wikipedia. Het artikel (zie Bron) geeft een goede beschrijving. Zeker als je ook de artikelen leest waarnaar wordt gerefereerd, ben je al een heel stuk wijzer.

Het is geen eenvoudige kost. Maar ja, zo blijkt de natuur nu eenmaal in elkaar te zitten, dus daar hebben we het maar mee te doen.

Een andere vraag is of we dit, behalve beschrijven, ook kunnen *begrijpen*. Dat blijkt heel moeilijk te zijn. Slechts mensen die beroepsmatig jarenlang met deze materie bezig zijn, beginnen enig gevoel te krijgen voor wat er aan de hand is.

Dat komt doordat deze beschrijvingen zo ver van onze alledaagse belevingswereld afliggen. We hebben er dus geen intuïtie voor ontwikkeld.

Ook zonder onze intuïtie moeten we accepteren wat we zien. Tip: zoek ook eens op Internet naar "two-slit experiment" of "tweespletenexperiment". Dan vind je ook een aantal beschrijvingen van het golf-deeltje-karakter van licht. Daar zitten ook een paar beschrijvingen bij op een wat elementairder niveau.

Tot slot een triviaaltje:
Een microscoop werkt met lichtgolven. Een elektronenmicroscoop werkt óók met golven - met elektronen in dit geval. Wij zien elektronen normaal gesproken als elementaire deeltjes, als een soort "harde bolletjes". In een elektronenmicroscoop worden ze echter gebruikt als golven.

Dus niet alleen heeft een golf (licht) ook een deeltjeskarakter, het omgekeerde geldt net zo goed: een deeltje (elektron) heeft ook een golfkarakter.

Dat vind ik persoonlijk het mooie van de natuurkunde: het legt verbanden, het toont de samenhang, het verenigt.