Wat is kwik precies?

Kwikvergiftiging (ook genoemd hydrargyria of mercurialisme) is een ziekte veroorzaakt door blootstelling aan kwik of verbindingen ervan, zoals methylkwik. Kwik (chemisch symbool Hg) is een zwaar metaal dat in verschillende vormen voorkomt, die alle ook in lage dosering al toxisch zijn:
Het element kwik (oxidatietoestand 0) (Hg0) komt voor als damp of als vloeibaar metaal.
In oxidatietoestand 1 (Kwik(I) of Hg+) bestaat het in de vorm van anorganische zouten.
In oxidatietoestand 2 (Kwik(II) of Hg2+) kan het hetzij anorganische zouten hetzij organo-kwikverbindingen vormen.
De drie groepen hebben verschillende effecten.
Toxische effecten bestaan onder meer uit hersenletsel, nier-, en longbeschadiging.[1] Kwikvergiftiging kan leiden tot verschillende ziekten, zoals acrodynie, Hunter Russell-syndroom, en minamataziekte[2] (symptomen zijn onder meer karakteristieke achteruitgang van de zintuigen (zien, horen), spraak, verstoord gevoel en gebrek aan coördinatie). Het type en de omvang van de symptomen is afhankelijk van het individuele toxine, de dosis en de aard en duur van de blootstelling.

Langdurige blootstelling aan (methy)lkwik heeft invloed op de zenuwen, het gedrag en de hersenen.

Mogelijke klachten zijn:
- minder gevoel in de lippen en de tong;
- trillen;
- een vermindert concentratievermogen;
- een slechter kortetermijngeheugen;
- een verminderde hand-oog coördinatie.

Ook klachten zoals vermoeidheid en geïrriteerdheid komen voor.

Ernstige (methyl)kwikvergiftiging kan leiden tot doofheid, verlamming, coma en kan zelfs dodelijk zijn. In de organen beschadigen hoge doses het weefsel. De hersenen van ongeboren baby’s en ongeboren dieren zijn het meest gevoelig voor methylkwik. Kwik kan schade veroorzaken aan het erfelijk materiaal en allergische reacties veroorzaken.

Kwik is het enige metaal dat vloeibaar is bij kamertemperatuur. Het is dus géén ijzer. Het komt nauwelijks in vrije vorm in de natuur voor en wordt vooral gewonnen uit ertsen (HgS e.a.), in Spanje en Italië. Het is een zware, zilver-witte vloeistof. Het kan warmte niet erg goed geleiden in vergelijking met andere metalen maar het is wel een geleider van elektriciteit.
De dampen die van kwik afkomen zijn schadelijk voor de gezondheid en kunnen hersenschade, beschadiging aan de zenuwen, hersenen en nieren, longirritatie, oogirritatie, huiduitslag, overgeven en diarree veroorzaken.

In (oude) thermometers en bepaalde lampen zit kwik. Wanneer deze breekt, komt de kwik vrij en dan komt ook vooral die schadelijke damp eraf.

Het is een metaal.
De dichtheid van kwik 13,5 maal zo groot is als die van water (en ongeveer 1,2 maal zo groot als die van lood)

Verder is kwik het enige metaal dat bij kamertemperatuur vloeibaar is. Het gaat bij -39 graden Celsius over van de vaste in de vloeibare toestand en kookt bij 357 graden Celsius.
Het is ook iets bijzonders dat kwik een vloeistof is die men kan aanraken zonder nat te worden.
Dit komt door de grote cohesie of hoge oppervlaktespanning.

Gemethyleerd kwik is vooral gevaarlijk voor zwangere vrouwen, omdat het zich gewoonlijk in de foetus ophoopt, wat bij de ongeboren baby hersenletsel veroorzaakt.

Ja kwik is giftig. Het is vloeibaar metaal, geen ijzer dat moet veel heter worden om vloeibaar te worden. In de tijd dat men nog niet wist dat kwik giftig was werden er gekke dingen mee gedaan omdat het er zo leuk uitziet.
Het schijnt trouwens nog steeds gebruikt te worden om goud te winnen. De mensen die het gebruiken daarvoor blijven niet lang gezond.

Kwik is het enige metaal dat bij kamertemperatuur vloeibaar is. (Kwik is geen ijzer, ijzer behoort wel bij de metalen.)

Afgedankte producten waarin kwik zit, horen bij het chemisch afval.

Kwikverbindingen zijn vrijwel zonder uitzondering erg giftig, bekend om zijn giftigheid is kwikoxide dat makkelijk ontstaat waar verwarmd kwik met lucht in contact komt.

Typ in 'Google maar eens 'kwikvergiftiging' in, dan zie je hoe gevaarlijk het spul kan zijn.

In de slijtvaste, goedkope grijze vullingen die de tandarts vroeger (?) gebruikte (amalgaam) zat overigens ook kwik. Die vullingen zijn (overal? overwegend?) vervangen door de fraaiere witte composiet vullingen, die lastiger aan te brengen zijn (steeds een laag en dan de lamp erop) en minder lang meegaan.

Kwik EN gallium zijn bij kamertemperatuur vloeibaar.
als je kwik laat vallen (of het rolt van de tafel af) spat het in duizenden bolletjes uiteen en dat geeft een groot verdampingsoppervlak.
KwikDAMP is zeer vergiftig, de gevolgen openbaren zich echter niet direct.
Kwik wordt opgeslagen in je lichaam en is er met BAL (British Anti Lewisite) of pennissilinamine alsmede gelatie therapie wel uit te krijgen.

Dat gaat wel met bijwerkingen gepaard.

Omdat kwik ophoopt in je lichaam wordt op enig moment de toxische waarde bereikt en dan gaan je zenuwen en ander belangrijke functies achteruit.

Kwik is een element, een metaal, vloeibaar, zeer zwaar, het lost alle andere metalen op behalve ijzer onder vorming van amalgamen en werd vroeger met zilverpoeder gemengd om kiezen mee te vullen.
Na het mengen wordt het in enige minuten keihard.

Kwik kun je het beste opruimen door het bijv. met zinkpoeder te bestrooien, er vormt zich dan een amalgaam die geen (of nauwelijks) nog kwikdamp afgeeft omdat het met zink een legering vormt die bij kamertemperatuur vast is.

Gallium is pas bij ongeveer 25 graden vloeibaar, het is lichter dan kwik en oxideert gemakkelijker aan de lucht.
Het wordt niet als giftig beschouwd maar eigenlijk zijn alle metaaldampen of vernevelde metaalpoeders gevaarlijk voor de luchtwegen, naast dat sommigen ook gewoon giftig zijn.