hoe word een magneet gemaakt,en waar halen ze de stoffen vandaan ?

Een magneet kan eenvoudig gemaakt worden door een stuk ijzer of een legering daarvan met nikkel in het centrum van een spoel te plaatsen en vervolgens een gelijkstroom door die spoel te sturen.
Er bestaat ook natuurlijk magnetisch materiaal, maar dat heeft zich op een vergelijkbare manier gevormd.

Al in de Oudheid ontdekte men dat magnetietkristallen elkaar afhankelijk van de oriëntatie aantrekken of afstoten. Dit natuurkundige verschijnsel wordt magnetisme genoemd. Magnetiet is, evenals magnesium genoemd naar Magnesia, een gebied in Thessalië in het oude Griekenland.
Verantwoordelijk voor het magnetisme van magnetiet is het aanwezige ijzer. Veel ijzerlegeringen vertonen magnetisme. Naast ijzer vertonen ook nikkel, kobalt en gadolinium magnetische eigenschappen.
Voorwerpen die dit verschijnsel sterk vertonen noemt men magneten. Er zijn natuurlijke en kunstmatige magneten (bijvoorbeeld Alnico, Fernico, ferrieten). Alle magneten hebben twee polen die de noordpool en de zuidpool worden genoemd. De noordpool van een magneet stoot de noordpool van een andere magneet af, en trekt de zuidpool van een andere magneet aan. Twee zuidpolen stoten elkaar ook af. Omdat ook de aarde een magneetveld heeft, met z'n zuidpool vlak bij de noordpool en z'n noordpool vlakbij de zuidpool, zal een vrij ronddraaiende magneet altijd de noord-zuidrichting aannemen. De benamingen van de polen van een magneet zijn hiervan afgeleid. Overigens wordt gemakshalve, maar wel enigszins verwarrend, de zuidpool van de "aardemagneet" de magnetische noordpool genoemd en de noordpool van de "aardemagneet" de magnetische zuidpool.

IJzer bestaat zelf uit allemaal kleine magnetische gebiedjes, die willekeurig door elkaar zitten en elkaar daardoor opheffen. Als je al die gebiedjes in dezelfde richting zou kunnen zetten, dan heffen ze elkaar niet meer op maar versterken ze elkaar juist. En wat je dan hebt noemen we een magneet, maar het is dus gewoon een stuk ijzer.

Het dezelfde kant op zetten van al die kleine magneetjes kun je niet zelf doen, maar het wordt gedaan door ijzer te smelten en er tijdens het afkoelen een magneet bij te houden. Dus een magneet maak je met een andere magneet.

MAGNEET MAKEN
Wat heb je nodig:
Blokje hout.
Batterij van 4,5 volt.
Punaises.
Paperclip.
Koperdraad.
Schaar.
IJzeren spijker.
Spelden.

Je kan zelf een leuke magneet maken van een spijker.
Neem eerst het blokje hout en maak de paperclip daaraan vast met een punaise. Het lange deel van de paperclip buig je iets omhoog zodat hij niet plat op het hout blijft liggen. Onder de paperclip druk je de tweede punaise in het hout. Dit is de schakelaar.
Neem een stuk dun koperdraad en verbind dat met een punaise naar een pootje van de batterij. Draai het er even stevig omheen.
Een tweede stuk koperdraad wikkel je heel veel keer strak om de spijker heen. Zorg er wel voor dat je aan de uiteinde nog een flink stuk draad overhoudt. Een vrij eind van het koperdraad zet je dan vast op de andere poot van de batterij en het andere eind maak je vast onder de andere punaise van de schakelaar.
Je hebt dan het geheel gekregen zoals je ziet op de tekening.
Nu neem je een aantal spelden van ijzer en houdt de spijker daarboven. Er gebeurt nog niets. Dan druk je de paperclip op de punaise en dan opeens is de spijker magnetisch en zullen de spelden aangetrokken worden. Laat je de paperclip weer los dan vallen de spelden weer naar beneden.

Ijzer onthoud een magnetisch veld... Zo mag je het zien...
Men heeft een spoel, door die spoel laat men gelijkstroom lopen met als resultaat een krachtig magnetisch veld... Ze kunnen velden maken groter dan dat van de hele aarde...
Nu stoppen ze in die spoel een stuk ijzer... Dat magnetisch veld stolt in dat ijzer... En loopt er weer heel langzaam uit, over vele, vele jaren, maar zolang dat nog niet is, is het een magneet...

magneten worden gemaakt door een bak vloeibaar gemaakt ijzer nikkel en kobalt,in het midden van een zware stroomspoel te verplaatsen.Die spoel wordt onder een enorme stroomsterkte gezet waardoor een zeer sterk magnetisch veld onstaat.Daardoor wordt de in de bak aanwezig vloeibaar metaal ook magnetisch.Wil men van die vloeibare ijzer nikkel en kobalt legering een magneet maken wordt het zeer snel afgekoeld, en bijft de legering permanent magnetisch.Het snelle afkoelen is ook de reden dat magneten ook erg bros zijn.

Vele stoffen hebben magnetische eigenschappen.
Een enorme doorbraak is bereikt door Samarium en Cobalt
en Neodynium magnetisch te maken, deze laatste magneten zijn VEEL sterker dan AlNiCo en Barium-Ferrietmagneten, voorheen de meest gebruikte magneetmaterialen.
Ieder metaal/ verbinding die te magnetiseren is, heeft een CURIE-PUNT, dat is de temperatuur waarbij magneten hun magnetische kracht verliezen.
Hiervan wordt met laatstgenoemde stoffen gebruik van gemaakt, net boven het CURIEpunt wordt dan een zeer krachtige electromagneet-spoel geactiveerd en men koelt de magneet in spe dan tot flink onder het Curiepunt af.

De supersterke magneetjes van Neodynimum of Samarium/Cobalt zijn zelf zeer bros en kunnen als magneetjes van enige tientallen grammen al zo sterk zijn dat ze knijpblaren geven en als ze op elkaar knallen -
omdat ze elkaar zo sterk aantrekken- vergruizen ze zichzelf.

Laatst genoemde magneten hebben meestal een N nummer, hoe hoger het getal, hoe sterker, tegenwoordig is ongeveer N52. het maximum

Het krachtige veld van deze magneten is ook nog eens groot, met een harde schijf os een pinpas maakt zo'n magneet korte metten.

Plak dergelijke magneten ook niet op een dik stuk staal oid, je krijgt ze er met geen tang meer vanaf.