Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Er is een waarneembare roodverschuiving bij sterrenstelsels. Is er ook een roodverschuiving tussen de sterren en zelfs tussen de atomaire deeltjes?

Toegevoegd na 7 uur:
De conclusie is dat de oorzaak van de roodverschuiving van de sterrenstelsels de uitdijing van het heelal is naar ik weet. Is die uitdijing er op elke schaal?

Toegevoegd na 19 uur:
Wat dijt er nu uit, is dat de ruimte? Wordt dan b.v. de afstand tussen de elektronen en de kern in een atoom ook groter. Is er hier ook een roodverschuiving?

Toegevoegd na 6 dagen:
Als dit laatste het geval is dan zal de waarnemer of de instrumenten waarmee we waarnemen ook deel uitmaken van deze uitdijing. Kunnen we in dit geval dan nog een roodverschuiving waarnemen van de sterrenstelsels?

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
715

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Ook tussen sterren is een roodverschuiving. Of een blauwverschuiving. Die wordt echter niet veroorzaakt door de uitdijing van het heelal, maar doordat de sterren zich ten opzichte van elkaar bewegen.

Binnen onze Melkweg draaien bijvoorbeeld alle sterren rond het centrum van deze Melkweg. Maar ze draaien niet allemaal even snel, en ze draaien niet allemaal nette rondjes - de Melkweg is niet bepaald een keurige rotonde.

Door de chaotische beweging die sterren maken (naast hun rondjesdraaibeweging) komen sommige sterren dichterbij, terwijl andere sterren zich verwijderen. Dat leidt tot een rood- of blauwverschuiving. Die is overigens erg klein, omdat de onderlinge snelheden relatief klein zijn.

Tussen atomaire deeltjes is geen sprake van roodverschuiving. Ten eerste is de kosmische expansie te klein om een merkbare invloed te hebben op atomaire schaal. Ten tweede is de eigen beweging van atomaire deeltjes zoveel groter dan elk ander effect, dat dit overheerst.

Toegevoegd na 7 minuten:
 
Overigens treedt er binnen ons eigen zonnestelsel wel een effect op dat vergelijkbaar is met roodverschuiving.

De afstand tussen aarde en Jupiter varieert ruwweg tussen 30 en 50 lichtminuten. Wij zien Jupiter dus zoals die planeet er 30 (kleinste afstand) dan wel 50 (grootste afstand) lichtminuten geleden uitzag.

Hetzelfde geldt voor de manen van Jupiter, die met een eenvoudige verrekijker al zichtbaar zijn. Wij zien de manen op de plek waar ze 30 tot 50 minuten geleden waren.

Als Jupiter gedurende ruim een half jaar steeds verder van de aarde af komt, zien wij de maantjes dus langzamer rond Jupiter draaien dan ze eigenlijk doen. Als Jupiter in het daaropvolgende ruime halve jaar weer dichter bij de aarde komt, zien wij de maantjes juist sneller draaien.

Zoals gezegd, het is niet echt een roodverschuiving, maar het is er wel aan gerelateerd.
 

Toegevoegd na 7 uur:
 
Naar aanleiding van je toevoeging:

Ja, de uitdijing is op elke schaal. De snelheid wordt gegeven door de Hubble-constante, en die is ongeveer 71 km/s per megaparsec. Dat betekent dat iets dat op een afstand van 1 megaparsec staat, zich met 71 km/s van ons af beweegt. Iets dat op 0,1 megaparsec afstand staat, beweegt zich met 7,1 km/s van ons af.

Zie de Big Rip voor een mogelijk toekomstscenario wanneer de uitdijing blijft doorgaan met versnellen (zoals nu het geval is). Dan zullen uiteindelijk ook atomen door de uitdijing uit elkaar worden gerukt.
(Lees meer...)
Cryofiel
12 jaar geleden

Andere antwoorden (1)

Ja, roodverschuiving komt ook voor tussen afzonderlijke sterren en atomaire deeltjes. Wanneer een object licht uitzendt terwijl het een relatieve snelheid ten opzichte van je heeft, zul je een golflengte / frequentie verandering waarnemen ten gevolge van het Doppler effect.
De mate waarin dit effect zichtbaar is hangt af van het snelheidsverschil en de intensiteit van de bron. Wanneer een licht emitterend object zich van je verwijderd zul je een roodverschuiving waarnemen, terwijl je bij snelle nadering een blauwverschuiving waarneemt.
Zoals gezegd hangt de mate waarin het effect zichbaar is ook af van de intensiteit van de lichtbron. Over het algemeen zenden "atomaire deeltjes" niet zoveel licht uit, waardoor het effect nauwelijks waar te nemen is.
In opstellingen als de LHC in CERN zijn zeer gevoelige detectoren aanwezig die mede gebruik maken van verschuivingen in het elektromagnetisch spectrum om de beweging van niet rechtstreeks detecteerbare deeltjes te reconstrueren.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding