Wat woog Duncan MacDougall in 1907 in zijn poging om de stoffelijkheid van de ziel te bewijzen?

MacDougall woog het gewicht van de stervende persoon. Hij deed dat op een weegschaal die niet nauwkeurig genoeg was om kleine veranderingen te meten. En de meting werd uitgevoerd door iemand die graag wilde laten zien dat het gewicht afnam tijdens het sterven.

In feite heeft hij dus een mengsel gemeten van de onnauwkeurigheid van de meetopstelling en zijn eigen wensen.

Wanneer we de zes resultaten bekijken, dan blijken er twee al direct te moeten worden geschrapt (zie de Bron hieronder). In de overige vier metingen was de daling van het gewicht heel verschillend. Ook nam bij de ene patiënt het gewicht heel plotseling af, terwijl het bij een andere patiënt heel geleidelijk afnam. Er was ook een patiënt bij wie het gewicht eerst flink afnam, en daarna weer wat toenam.

Een verdere complicerende factor was dat MacDougall niet in staat was het precieze moment van sterven te bepalen - terwijl dat juist heel belangrijk is in zijn experiment.

Ik eindig met een citaat van onderstaande Bron:

"
What to make of all this?

MacDougall's results were flawed because the methodology used to harvest them was suspect, the sample size far too small, and the ability to measure changes in weight imprecise.

For this reason, credence should not be given to the idea his experiments proved something, let alone that they measured the weight of the soul as 21 grams.

His postulations on this topic are a curiosity, but nothing more.
"