wat is nu eigenlijk precies het higgsdeeltje?

een elementair deeltje dat er zou MOETEN zijn maar dat nog niet is waargenomen

Het Higgs-deeltje is vernoemd naar de Britse natuurkundige Peter Higgs. Het deeltje zou vele mysteries van de natuurkunde kunnen verklaren. Het zou er voor zorgen dat alle deeltjes in de natuur massa hebben, zelfs de allerkleinste. Het wordt wel gezien als het laatste ontbrekende puzzelstukje binnen de natuurkunde. De basisbouwsteen voor alles wat leeft. Dus als je dat hebt dan ben je in staat om nieuw leven te scheppen.

Alle bekende deeltjes, inclusief hun eigenschappen en hun gedrag, worden beschreven door een wetenschappelijke beschrijving. Die beschrijving heet het Standaardmodel.

Tot nu toe hebben alle testen uitgewezen dat het Standaardmodel een juiste beschrijving is. Maar goed, dat zegt niet dat er misschien morgen iets wordt ontdekt waardoor we moeten toegeven dat het Standaardmodel toch niet klopt.

Het Standaardmodel is dus opgesteld aan de hand van waarnemingen van bekende deeltjes. Maar wat blijkt als je stug gaat doorrekenen: dan zie je dat het Standaardmodel ook voorspellingen doet.

Eén van die voorspellingen is dat er een deeltje bestaat dat we nog nooit hebben gezien. Dat deeltje blijkt zelfs heel belangrijk te zijn in het Standaardmodel. Het zorgt ervoor dat alle andere, reeds bekende deeltjes de eigenschappen krijgen die wij zien.

De persoon die ontdekte dat het Standaardmodel dit nog onbekende deeltje voorspelt, is de heer Higgs. Vandaar dat dit deeltje het Higgsdeeltje wordt genoemd.

(Of, technisch: het Higgs-boson, omdat het Higgsdeeltje bij een deeltjesfamilie hoort die we bosonen noemen.)

Er wordt al tijden gezocht of het Higgsdeeltje inderdaad bestaat.

Als we het Higgsdeeltje inderdaad vinden, is dat een extra bevestiging dat het Standaardmodel klopt. Daarnaast kunnen we dan ook die eigenschappen van het Higgsdeeltje meten die we nu nog niet kennen. Daarmee vergroten we ons begrip van de materie waaruit alles, inclusief wijzelf, zijn opgebouwd. De eventuele ontdekking dat het Higgsdeeltje bestaat zou dus een uiterst belangrijke ontdekking zijn.

Als we ontdekken dat het Higgsdeeltje *niet* bestaat, is dat zo mogelijk nóg belangrijker. Dan valt namelijk de basis-beschrijving van alle deeltjes in gruzelementen. We moeten dan opnieuw beginnen met het beschrijven van alle bekende deeltjes, maar dan nu op zo'n manier dat er géén Higgsdeeltje in het model voorkomt.

Dat zou een enorme uitdaging zijn. Maar het is al eerder gebeurd dat een belangrijke wetenschappelijke beschrijving omver werd geworpen. Juist op die momenten hebben we grote vooruitgang geboekt in ons inzicht in de werking van de natuur.

Dus aan de ene kant hopen de meeste wetenschappers dat het Higgsdeeltje weldra wordt gevonden, want dat bevestigt dat de huidige theorie klopt. Aan de andere kant hopen ze stiekem nog harder dat we bewijzen dat het Higgsdeeltje niet bestaat, want het omverwerpen van een basistheorie is lekker rebels, het is leuk, en het brengt leven in de tent.