Wat bepaalt de optische dichtheid van een vloeistof ?
Behalve de concentratie.
2K
2K keer bekeken
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Geef jouw antwoord
Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.
Antwoorden (1)
Ook speelt vaak de fysieke dichtheid een rol.
Zo is tetra (chloorkoolstof) beduidend zwaarder dan water en heeft een optische dichtheid die bij die van glas in de buurt komt, waardoor een ondergedompeld glazen voorwerp NIET meer zichtbaar is.
Toegevoegd na 14 minuten:
Toch spelen meer factoren een rol bij de optische dichtheid van een transparante (vloei)stof.
Eigenlijk zou je de optische dichtheid kunnen zien als het vertragend effect wat de stof of de doorgaande lichtfotonen heeft.
Dit is van veel meer factoren afhankelijk.
Het komt oa tot uiting door de brekingsindex.
Zo kennen we wellicht allemaal het Swarovski-kristal, een kristalsoort met een zeer hoog loodgehalte (veel hoger dan van gewoon kristal) en dat maakt dit kristal zwaar, zijn dichtheid is dus hoog.
Toch heeft diamant, wat een beduidend lagere dichtheid heeft ook een hele grote brekingsindex, de reden waarom het zo fonkelt als het (briljant) geslepen is.
Het gaat er dus om met hoeveel meer vertraging fotonen do0or het materiaal heen gaan dan door lucht.
Ik heb de voorbeelden geillustreerd door vaste stoffen als voorbeelden te nemen omdat men daarmee meer bekend is, dit geldt echter voor vloeistoffen even zo goed, alleen dat slijpen gaat zo lastig.
Bij water heb je ook nog het effect dat daarin opgeloste stoffen (als suiker) de brekingsindex veranderen , maar stroop (ook kleurloze) heeft een hogere dichthei9d dan water en ook suikerkristallen zelf hebben een hogere brekingsindex dan water.
Bij suiker gebruikt men dit gegeven om de concentratie suiker in water (of limonade ) te bepalen, er is dan een bekend verband met de brekingsindex van suikeroplossing en de concentratie van suiker.
Deze worden dan wel in graden Briggs gemeten en het is een snelle en vrij nauwkeurige methode.
Kortom , er is een verband tussen dichtheid en optische dichtheid van transparante vloeistoffen maar het is (beslist ) niet het enige verband.
Toegevoegd na 5 uur:
Om een mij onbekende reden is de beginzin van mijn antwoord weggevallen.
Deze luidt:
De optische dichtheid van een vloeistof wordt bepaald door het vertragend vermogen welke de optisch transparante vloeistof op fotonen heeft. Dit effect nemen we oa. waar als de brekingsindex, zoals het "geknakte rietje" effect die uit een glas met water steekt.
Daar waar het rietje het water raakt gaan de fotonen langzamer door het water dan door de lucht en lijkt het rietje geknakt, omdat het rietje het wateroppervlak niet loodrecht raakt.
(Lees meer...)
Zo is tetra (chloorkoolstof) beduidend zwaarder dan water en heeft een optische dichtheid die bij die van glas in de buurt komt, waardoor een ondergedompeld glazen voorwerp NIET meer zichtbaar is.
Toegevoegd na 14 minuten:
Toch spelen meer factoren een rol bij de optische dichtheid van een transparante (vloei)stof.
Eigenlijk zou je de optische dichtheid kunnen zien als het vertragend effect wat de stof of de doorgaande lichtfotonen heeft.
Dit is van veel meer factoren afhankelijk.
Het komt oa tot uiting door de brekingsindex.
Zo kennen we wellicht allemaal het Swarovski-kristal, een kristalsoort met een zeer hoog loodgehalte (veel hoger dan van gewoon kristal) en dat maakt dit kristal zwaar, zijn dichtheid is dus hoog.
Toch heeft diamant, wat een beduidend lagere dichtheid heeft ook een hele grote brekingsindex, de reden waarom het zo fonkelt als het (briljant) geslepen is.
Het gaat er dus om met hoeveel meer vertraging fotonen do0or het materiaal heen gaan dan door lucht.
Ik heb de voorbeelden geillustreerd door vaste stoffen als voorbeelden te nemen omdat men daarmee meer bekend is, dit geldt echter voor vloeistoffen even zo goed, alleen dat slijpen gaat zo lastig.
Bij water heb je ook nog het effect dat daarin opgeloste stoffen (als suiker) de brekingsindex veranderen , maar stroop (ook kleurloze) heeft een hogere dichthei9d dan water en ook suikerkristallen zelf hebben een hogere brekingsindex dan water.
Bij suiker gebruikt men dit gegeven om de concentratie suiker in water (of limonade ) te bepalen, er is dan een bekend verband met de brekingsindex van suikeroplossing en de concentratie van suiker.
Deze worden dan wel in graden Briggs gemeten en het is een snelle en vrij nauwkeurige methode.
Kortom , er is een verband tussen dichtheid en optische dichtheid van transparante vloeistoffen maar het is (beslist ) niet het enige verband.
Toegevoegd na 5 uur:
Om een mij onbekende reden is de beginzin van mijn antwoord weggevallen.
Deze luidt:
De optische dichtheid van een vloeistof wordt bepaald door het vertragend vermogen welke de optisch transparante vloeistof op fotonen heeft. Dit effect nemen we oa. waar als de brekingsindex, zoals het "geknakte rietje" effect die uit een glas met water steekt.
Daar waar het rietje het water raakt gaan de fotonen langzamer door het water dan door de lucht en lijkt het rietje geknakt, omdat het rietje het wateroppervlak niet loodrecht raakt.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Deel jouw antwoord
Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.