Als je een druppel water in een glas water laat vallen word het dan meteen opgenomen in de massa?

Is het niet zo dat de samenstelling van de vloeistof van de druppel verandert door de toevoeging van ecoline? En dat dit de opnamesnelheid vertraagt? De vraag gaat over een zuivere waterdruppel in een glas zuiver water.

Je hebt zo weinig ecoline nodig, dat je daar geen merkbare invloed van ondervindt. De ecoline dient slechts om de verspreiding op een eenvoudige manier zichtbaar te maken. Op theoretische gronden (Brownse beweging, diffusie) kom je op hetzelfde resultaat dat je op deze manier in de praktijk ziet gebeuren.

Oké, bedankt voor je antwoord! Ik heb weer wat geleerd. Een plus!

Leuk dat je gelijk een proefje rbij beschrijft om het zichtbaar te maken (+)

@viridiflavius, klopt dat het heel lang duurt. En ook die waterstofbruggen bestaan - maar die zorgen er niet voor dat de druppel bijeen blijft, ze zorgen ervoor dat water "stroperiger" is dan het anders zou zijn. Een watermolecule kan namelijk best bewegen; het inruilen van de ene waterstofbrug voor de andere waterstofbrug is immers energieneutraal. Het enige is dat er maar net een voldoende aantal moleculen op de juiste plek moet zijn om "boompje wisselen" mogelijk te maken. Het feit dat dit niet altijd het geval is, zorgt voor de genoemde "stroperigheid".

+ Cryofiel, interessant, dit wist ik niet. Ervan uitgaande dat dit weleens heel lang kan gaan duren, is het dan zo, dat als ik in een glas water zonder kleurstof, heel voorzichtig en langzaam een druppeltje vloeistof mèt kleurstof laat vallen, en b.v. de eerste 5 minuten alleen nog maar een klein wolkje bovenin te zien is, dat als ik na een uurtje ga kijken, dat wolkje al wat verder is verspreid? En wat is er nu eigenlijk aan de hand, als fabrikanten van b.v. sapjes en yoghurtjes een bepaalde E-nummer stof gebruiken, om te voorkomen dat bepaalde stoffen naar beneden zakken, en dus goed (blijvend) mengen? Want zonder dat hulpmiddel is er dan het tegenovergestelde aan de hand.

Ja, zo gaat het inderdaad. Afhankelijk van de temperatuur: hoe warmer het water, hoe sneller de menging. Zo'n hulpstof kan bijvoorbeeld een laagje vormen rond miniscule klompjes van de "opgeloste" stof. Neem bijvoorbeeld een vettige stof, zoals olie. Dat mengt niet goed met water. Dwing je de twee stoffen tot mengen, bijvoorbeeld met een staafmixer, dan ont-mengen ze zich vanzelf. Dat komt doordat twee oliedruppeltjes in het water met elkaar versmelten zodra ze elkaar raken - of, omgekeerd, twee waterdruppeltjes in de olie versmelten zodra ze elkaar raken. Een hulpstof kan een scheidingslaagje aanbrengen, zodat twee oliedruppeltjes in water (of twee waterdruppeltjes in olie) elkaar niet meer raken, en dus niet meer kunnen versmelten.

Maar hoe zit het dan met de snelheid waarmee de druppel het water raakt in verband met de oppervlakte spanning? http://nl.wikipedia.org/wiki/Druppel

Hoe hoger de snelheid, hoe hoger de begin-menging. Dat komt doordat de druppel dan al direct veel meer "uit elkaar wordt getrokken".

Goede observaties. Waar het uiteindelijk netto op uitkomt, zal van zoveel factoren afhangen, dat we er hier niet veel over kunnen zeggen dan het in kaart brengen van de grootste bijdragers.