Waarom draait alles in de ons bekende wereld om zijn as: elektronen, planeten, zonnestelsels etc. Welke energie is dat? En, .. waar komt het vandaan?
756
756 keer bekeken
Geef jouw antwoord
Het beste antwoord
Om met je laatste vraag te beginnen: volgens de huidige beste inzichten ontstond alles bij de Oerknal. Toen ontstonden ruimte, tijd, materie en energie.
Die materie en energie beïnvloedden elkaar vanaf dat moment, volgens de natuurwetten. Die natuurwetten zeggen dat de totale hoeveelheid draaiïng constant moet zijn.
Het is wel mogelijk de draaiïng op een andere manier te verdelen, zolang het totaal maar constant blijft. Dus twee voorwerpen die niet draaien, kunnen botsen, en na die botsing kan het ene voorwerp bijvoorbeeld linksom draaien - op voorwaarde dat het andere voorwerp dan rechtsom draait.
Zo ontstonden grote gaswolken. Die trokken samen, onder invloed van hun eigen zwaartekracht.
Nu waren er gaswolken die draaiden, en gaswolken die niet draaiden. Van de "draaiers" waren er die snel draaiden, terwijl anderen langzaam draaiden. Het lag er maar net aan wat er in het verleden met zo'n gaswolk was gebeurd.
Als een draaiende gaswolk zich samentrekt, gaat die wolk sneller draaien. Dat komt doordat draaisnelheid op grote afstand van het middelpunt zwaarder meetelt dan draaisnelheid op kleine afstand. Om de totale hoeveelheid draaiïng gelijk te houden, moet de draaiSNELHEID dus groter worden als de wolk kleiner wordt.
(Ga maar op een draaibare bureaustoel zitten. Strek armen en benen uit, en zorg dat je gaat draaien. Trek nu armen en benen in: je zult zien dat je veel sneller gaat draaien.)
Had de gaswolk in het begin geen draaiïng, dan zal de wolk zich samentrekken tot één grote ster. Heel waarschijnlijk is dat overigens niet, want het zou wel heel toevallig zijn als een wolk in het begin een draaiïng van exact nul zou hebben.
De meeste wolken hebben wel een draaiïng. Het grootste deel van zo'n wolk zal zich samentrekken tot een ster. Maar door de draaiïng zullen delen van de wolk klonteren tot planeten. Doordat die de draaiïng van de wolk meekrijgen, zullen die niet op de ster vallen, maar in een baan rond die ster gaan bewegen. Daarbij zullen ze zich ook om hun as gaan draaien, in dezelfde richting als waarin ze om de ster draaien.
Voor sterren en planeten geldt dus, dat de draaiïng voortkomt uit de draaiïng van de gaswolk waaruit zij zijn ontstaan.
Voor melkwegstelsels en voor clusters van melkwegstelsels geldt hetzelfde.
Elektronen zijn een ander verhaal. Dat past niet meer in dit antwoord. Daarom beschrijf ik die in een reactie.
Die materie en energie beïnvloedden elkaar vanaf dat moment, volgens de natuurwetten. Die natuurwetten zeggen dat de totale hoeveelheid draaiïng constant moet zijn.
Het is wel mogelijk de draaiïng op een andere manier te verdelen, zolang het totaal maar constant blijft. Dus twee voorwerpen die niet draaien, kunnen botsen, en na die botsing kan het ene voorwerp bijvoorbeeld linksom draaien - op voorwaarde dat het andere voorwerp dan rechtsom draait.
Zo ontstonden grote gaswolken. Die trokken samen, onder invloed van hun eigen zwaartekracht.
Nu waren er gaswolken die draaiden, en gaswolken die niet draaiden. Van de "draaiers" waren er die snel draaiden, terwijl anderen langzaam draaiden. Het lag er maar net aan wat er in het verleden met zo'n gaswolk was gebeurd.
Als een draaiende gaswolk zich samentrekt, gaat die wolk sneller draaien. Dat komt doordat draaisnelheid op grote afstand van het middelpunt zwaarder meetelt dan draaisnelheid op kleine afstand. Om de totale hoeveelheid draaiïng gelijk te houden, moet de draaiSNELHEID dus groter worden als de wolk kleiner wordt.
(Ga maar op een draaibare bureaustoel zitten. Strek armen en benen uit, en zorg dat je gaat draaien. Trek nu armen en benen in: je zult zien dat je veel sneller gaat draaien.)
Had de gaswolk in het begin geen draaiïng, dan zal de wolk zich samentrekken tot één grote ster. Heel waarschijnlijk is dat overigens niet, want het zou wel heel toevallig zijn als een wolk in het begin een draaiïng van exact nul zou hebben.
De meeste wolken hebben wel een draaiïng. Het grootste deel van zo'n wolk zal zich samentrekken tot een ster. Maar door de draaiïng zullen delen van de wolk klonteren tot planeten. Doordat die de draaiïng van de wolk meekrijgen, zullen die niet op de ster vallen, maar in een baan rond die ster gaan bewegen. Daarbij zullen ze zich ook om hun as gaan draaien, in dezelfde richting als waarin ze om de ster draaien.
Voor sterren en planeten geldt dus, dat de draaiïng voortkomt uit de draaiïng van de gaswolk waaruit zij zijn ontstaan.
Voor melkwegstelsels en voor clusters van melkwegstelsels geldt hetzelfde.
Elektronen zijn een ander verhaal. Dat past niet meer in dit antwoord. Daarom beschrijf ik die in een reactie.
13 jaar geleden
Andere antwoorden (1)
Dat is niet zo. De aarde draait niet in een ronde baan, en heeft dus niet één middelpunt. Waterdeeltjes in de oceaan, of gasmoleculen bewegen niet regelmatig, maar staan door botsingen energie af, of krijgen deze juist. De energie is bewegingsenergie en iets wat eenmaal beweegt blijft bewegen, als er geen remmende kracht optreedt. Het bewegen zelf kost geen energie. Als er een kracht dwars op de beweging is, dan wordt de beweging niet afgeremd, maar cirkelvormig. Als de baan cirkelvormig is heeft die wiskundig een middelpunt, en voor het gemak noemen we dat zijn as. Voor wat betreft het ontstaan sluit ik me aan bij het vorige antwoord.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Deel jouw antwoord