Als je ijzer (Staalwol) verhit, dan zien we dat er vonkjes van af vliegen (ijzeroxide) en het staalwol word dan zwaarder, maar waarom is dat zo?

IJzer + zuurstof geeft ijzeroxide. Zuurstof heeft massa.

Toegevoegd na 1 minuut:
Het is dus de massa van de gebruikte zuurstof uit de lucht die erbij gekomen is.

Toegevoegd na 5 minuten:
In ijzeroxide komt 30% van de massa door zuurstof.

Toegevoegd na 6 minuten:
Dat is behoorlijk wat als je bedenkt dat ijzer voor ons gevoel zwaar is en zuurstof (omdat het in de lucht zit) heel licht.

Door verhitten oxideert het ijzer tot ijzeroxide: je noemt het zelf al. Er wordt dus zuurstof uit de lucht gebonden aan het staalwol. Omdat het ijzeroxide niet vervliegt wordt het materiaal dus zwaarder (dus de zuurstofmoleculen)

Ondanks dat veel van de staalwol als vonken wegspat , neemt de staalwol in massa toe.
Het meeste staalwol wat verbrand vormt Fe2O3 wat beduidend zwaarder is dan ijzer (het is roest)
Het neemt dus gasvormige zuurstof op en zet dat om in de vaste verbinding.
Het aantal liters zuurstof wat staalwol opneemt is aanzienlijk en als vaste stof ondervindt zuurstof veel minder opwaartse kracht door het geringe volume lucht wat het in verbinding verplaatst.
De zuurstof neemt in de ijzerverbinding met een factor 600 (ongeveer) in volume af.
Vandaar dat het staalwol een stuk zwaarder wordt.

Als iets verbrand reageert het met zuurstof. Dus als jij je staalwol verhit reageert het met lucht. Het wordt ijzeroxide. Fe + O -->(Fe, O). Misschien heb je die formule al gezien, het is zoals een optelsom, net zoals de massa, die wordt ook meer.