Zou de wereld echt kunnen vergaan als men het x-deeltje zou kunnen vinden?

Question

Er schijnt al beren lang een onderzoek aan de gang te zijn naar het x-deeltje, waarmee onderzoekers denken een oerknal mee te kunnen nabootsen. Echter zijn er een aantal wetenschappers ervan overtuigd dat met het slagen van het onderzoek, waarschijnlijk ook de wereld zal vergaan. Hoezo dat dan?

 · Accepted Answer

Het verhaal klopt inderdaad niet helemaal.
Wetenschappers zijn inderdaad op zoek naar nieuwe elementaire deeltjes. Met name één bepaald deeltje (soms aangeduid als het x-deeltje) dat zou kunnen verklaren hoe materie aan zijn massa komt.
Om dat deeltje te vinden vermoed men botsingen nodig te hebben met zeer hoge energie. Dat wil zeggen, men heeft apparaten (deeltjesversnellers) gebouwd die deeltjes (bijvoorbeeld protonen, die voorkomen in atoomkernen) keihard opelkaar te laten botsen, zodat ze uitelkaar spatten in verschillende subdeeltjes.

Nu verwar je 2 dingen. 
Ten eerste is het inderdaad zo dat in die botsing, die minuscuul klein en kortstondig is, omstandigheden ontstaan die lijken op hoe het universum eruit zag net na de oerknal. Ze creëren dus niet zelf een nieuwe oerknal.
Ten tweede, waar mensen bang voor zijn is dat met dergelijke hoog-energetische (ander woord voor keiharde) botsongen, minuscule zwarte gaten kunnen worden gecreëerd (zwarte gaten ontstaan wanneer materie heel compact wordt samengeperst, en dat gebeurt dus eigenlijk ook bij zo'n botsing). Zwarte gaten (althans de normale grote variant) zuigen alle materie in hun omgeving op. Mensen zijn bang dat die mini-zwarte gaten dat ook zouden doen, wat het einde van de wereld zou betekenen.

In die opvatting zitten 2 fouten. 
1. Volgens de meeste wetenschappers die specialist zijn op het gebied van zwarte gaten, "verdampen" deze minuscule zwarte gaten meteen weer. (heeft te maken met de aanname dat materie die in zwarte gaten, ook in grote, verdwijnt, er ook weer op een bepaalde manier "uit lekt", en mini-zwarte gaten verdampen dus vrijwel direct omdat daar zo weinig materie in). Ze kunnen dus nooit de wereld verzwelgen voor ze weer verdwenen zijn.

2. In het heelal vinden overal constant botsingen plaats tussen deeltjes, met veel meer energie en snelheid dan wij ooit kunstmatig kunnen nabootsen. Ook in de buurt van ons zonnestelsel is het logisch dat elke seconde dergelijke botsingen plaatsvinden tussen de deeltjes in de kosmische straling. Toch ontstaan er rondom ons niet heel de tijd zwarte gaten die spontaan alles op beginnen te zuigen. Het is dus belachelijk om te verwachten dat dat in onze eigen deeltjesversnellers wel zou gebeuren.

 · Answer

Het zou en kettingreactie kunnen ontstaan volgens hen... BroodjeAapVerhaal, want er moeten zulke hoge energieën gebruikt worden, dat haalt men nooit... Dus wees niet bang... Wees niet Big-bang...

Toegevoegd na 3 minuten:
En ze vinden het niet, ze zouden het aan kunnen tonen wellicht...

 · Answer

Juist dát weet men niet, anders zou het niet onderzocht worden.

 · Answer

Alle deeltjes die wij ooit zullen kunnen maken, worden dagelijks in enorme hoeveelheden gemaakt. De kosmische straling is hier, rond onze aarde, al vele malen krachtiger dan al onze machines bij elkaar.

Bedenk dat wij met onze aarde in een extreem rustig hoekje van het melkwegstelsel zitten. Op andere plekken gaat het er heel wat wilder aan toe: veel meer deeltjes, veel hogere energieën, veel sterkere velden en stralingen - en toch is ook daar nog nooit een deeltje ontstaan dat tot welke catastrofe dan ook heeft geleid.

Dan spreek ik nog niet eens over de begintijd van het heelal. Vergeleken met wat er toen aan de hand was, is zelfs de meest woeste plek van ons melkwegstelsel een oase van saaie rust.

Uit het feit dat het heelal nog bestaat, kunnen we veilig concluderen dat zo'n armageddondeeltje niet bestaat.

 · Answer

In theorie ja, praktisch nee....Het gaat trouwens niet om het deeltje zef, maar hoe men denkt het deeltje te vinden

 · Answer

Wetenschap is een merkwaardig dier...

Enerzijds zegt wetenschap: "het x-deeltje!", "het God-deeltje!", "het 'ultieme' deeltje!". 
Het feit dat men spreekt over 'big-bang nabootsen' zegt genoeg over hun optimisme.

Anderzijds zegt de wetenschap: "een universum is oneindig!"
... dan is ook materie oneindig deelbaar en is het 'ultieme deeltje' niet meer dan een natte droom die fundeert op hoogmoed en blindheid.

-

Enerzijds steunt wetenschap op 'causaliteit': 'oorzaak en gevolg'.
Anderzijds geloven ze 'een einde' of 'een begin' te vinden: als echter iets steunt op 'causaliteit', dan kan je eindeloos vragen wat de oorzaak is. 
Met de big-bang als voorbeeld: Wat is dan de oorzaak dat er een big-bang was? Dit impliceert weer meer deeltjes dan het 'ultieme' deeltje.

Anders gezegd: 'een begin' en 'een einde' zijn m.a.w. niet meer dan een menselijke illusie... zie trouwens de analogie met 'oneindig universum'... als iets waarlijk oneindig is, dan is er geen begin en geen einde. Geen veel of weinig, geen groot of klein: alles is relatief, ow wacht, da's wat einstein zei... ook hier veegt wetenschap zichzelf onder de mat als het hun goed uitkomt: het 'kleinste' deeltje vandaag zal binnen 100 jaar al lang achterhaald zijn als we de regels van wetenschap op zichzelf toepassen.

-

Het woord 'wetenschap' op zich is al zo dubbel als het groot is:
'Wetenschap' is eigenlijk '(on)wetenschap': de geschiedenis van wetenschap is een continue achterhalen van hun eigen stellingen: dit zal een eindeloos verhaal zijn die zichzelf zal blijven herhalen: wat een bevestiging is van hun eigen regels, namelijk: "een universum is oneindig" en alles is relatief.

-

Je vraagt of de wereld zal vergaan... ik zeg: 'ja', maar dit verdient in licht van het bovenstaande wat uitleg:
Eender welk deeltje zal het einde betekenen van de wereld zoals wij hem kennen... niet dat de wereld zal veranderen of eindigen, maar ons beeld van de wereld.

De paradox is: als wetenschap gelijk heeft, zal ze haar eigen ongelijk bewijzen: de wereld van sommige wetenschappers zal vergaan.

-

Neem wetenschap serieuzer dan ze zichzelf nemen en plots wordt het 'x-deeltje' een scheet in een fles (ten minste wat hun 'ultieme' beweringen en namen betreft, voor de mensheid en een groter geheel is dit van wezenlijk belang: Ik wil ook wetenschap niet beledigen, Wetenschap is een nuttig instrument, hooguit wil ik hun eigen regels consistent toepassen op zichzelf en schetsen wat er dan gebeurt).

Zou de wereld echt kunnen vergaan als men het x-deeltje zou kunnen vinden?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (5)

Bekijk alle vragen in deze categorieën: