Hoe kunnen wetenschappers weten waar de kern van de aarde uit bestaat?

wanneer magma (de kern van de aarde) naar buiten stroomt als lava kun je deze bestuderen- onderzoeken

Door uit te vinden hoe trillingen door verschillende mediums verplaatsen, iets dat je kunt uitproberen in een laboratorium, kun je deze kennis vergelijken met aardbevingmetingen op verschillende locaties op de planeet om uit te dokteren door wat voor materialen de trilling van de aardbeving zoal heen gaat. Aangezien er zelfs aan de andere kant van de aarde vaak nog een licht effect valt te meten, kun je op deze manier, iedere keer weer, metingen maken en vergelijken met de nieuwe gegevens die je keer op keer krijgt door herhaalde laboratoriumonderzoeken.

Door te weten hoe verschillende stoffen op elkaar reageren en met elkaar omgaan, en hoe ze zich gedragen onder bepaalde omstandigheden, iets dat je kint uitproberen in een laboratorium, kun je op basis van deze kennis modellen opbouwen over hoe een planeet zich mogelijkerwijs zou kunnen vormen onder de invloeden van de verschillende natuurkrachten, en wat de gevolgen hiervan zouden zijn. Je kunt dan ook tot op zekere hoogte proberen te voorspellen hoe zo’n planeet zich zou gedragen.

Door deze twee manieren van onderzoek tegen elkaar te vergelijken, kun je controleren of beide modellen hetzelfde resultaat geven. Als dit het geval is, is dat een indicatie dat je best wel eens gelijk zou kunnen hebben. Als dit niet het geval is, weet je dat ten minste een van de twee niet klopt.

Er zijn een heleboel manieren om ergens achter te komen zonder het te zien. Je kunt prima kijken naar de gevolgen van iets, en op basis daarvan een behoorlijk kloppend idee krijgen van wat er zou zijn gebeurt. Zo weet een gemiddeld mens het verschil tussen een overstroming, een aardbeving, en een tornado te noemen, zelfs wanneer er ten tijde van de ramp niemand in het rampgebied is geweest. Door te kijken hoe het er achteraf uitziet, kun je bedenken wat er is gebeurd. Ditzelfde principe is ook de basis van forensisch onderzoek van de politie. Als je per sé ergens moet zijn geweest om met zekerheid te kunnen zeggen wat er gebeurt is, zou je nooit iemand kunnen veroordelen van misdaden tenzij je ze op heterdaad betrapt. En dan zou de rechter nog altijd kunnen weigeren, omdat deze het zelf niet heeft gezien.

De kern van de Aarde bestaat een massieve bol van ijzer en nikkel, die drijft(eigenlijk rondtolt) in een bad van vloeibaar ijzer. Hoe weten we dat? Door trillingen te sturen naar de kern. Deze trillingen worden teruggekaatst en weer opgevangen door speciale meetapparatuur. Omdat trillingen door ijzer sneller gaan dan door bijvoorbeeld zandsteen, weten we of het om ijzer of zandsteen gaat. Omdat trillingen sneller gaan door koud ijzer dan door warm ijzer weten we hoe warm het ijzer is. Verder kunnen aan het magnetisch veld ook aflezen dat het hier om ijzer gaat, dat rondtolt. Dit hebben ze gemeten door natrium, een metaal, rond te draaien in een soort ton. (Lukt niet met vloeibaar ijzer want dat is zo heet dat de hele ton zou smelten). Met zulke experimenten kunnen wij vergelijkingen maken en zo ons een beeld vormen van wat er zich in de kern van de Aarde afspeelt.
Het is maar goed dat we niet in de buurt komen van de kern, want die is zo heet en genereert zoveel straling dat we meteen dood zouden gaan wanneer we daar te dicht in de buurt komen. Bovendien is de aardmantel, waardoor we heen moeten om de kern, ook zo heet dat alles daar in smelt.