Hoe kan je in een tweedimensionale wereld bewegen?

Beweging = 4e dimensie is niet juist. De vraag of je een dimensie kan overslaan als je bijv. een tocht door de dimensies maakt, kan ik ook niet goed beantwoorden. De 10 nu bekende dimensies bestaan allemaal tegelijk en 'naast' elkaar.
De tien dimensies waren bij de oerknal uniform. Op een bepaald moment na de oerknal begonnen 6 dimensies ( 5 t/m 10) zich op te rollen of het is zo dat alle 10 de dimensies opgerold waren en 4 van de 10 (lengte, breedte, hoogte en tijd) zich na de oerknal begonnen uit te (st)rekken. De 3 dimensies die we tot begin vorige eeuw kenden rekten zover uit dat deze van oorsprong cirkelvormige dimensies nu een straal hebben die zo groot is (nadert oneindig) dat wij ze nu als rechtlijnig ervaren. Dimensie 5 t/m 10 zijn nog steeds opgerold. Dimensie 5 wordt gedacht het elektromagnetisme te zijn en is opgerold tot de plancklengte: 10^-35 m De overige dimensies zijn meer/minder/gelijk opgerold (onbekend).
De tijd is van de 10 dimensies de meest aparte dimensie en er kan maar 1 tijddimensie bestaan. Als er meerdere zouden zijn dan zou het onmogelijk zijn om verleden en toekomst uit elkaar te houden en dus oorzaak en gevolg uit elkaar te houden. Dat is niet zo.

Dat wij de dimensies 5 t/m 10 niet direct kunnen zien, komt dus omdat ze sterk gekromd zijn. We kunnen niet dicht genoeg naderen om de extra dimensies te kunnen zien. Bij de stap van 1 naar 3 dimensies kunnen we dat (gelukkig) nog wel. Stel je een grasveld voor. Van een metertje of 10 afstand zie je een dunne grasspriet staan. De spriet heeft voor je gevoel maar 1 dimensie: lengte. Je staat te ver weg om ook de breedte en de dikte te kunnen zien. Loop nu naar de grasspriet toe. Van een metertje afstand kun je al zien dat het sprietje ook een bepaalde breedte heeft. En door nog dichterbij te gaan (en er evt omheen te lopen) kun je zien dat het sprietje ook een bepaalde dikte heeft. Kortom: hoe dichter bij je komt, hoe meer dimensies je kunt zien. Helaas zijn de overige dimensies zo sterk opgerold dat we ze niet kunnen waarnemen. Althans, niet direct. Als het goed is kunnen we wel hun projectie in onze 3-dimensionale ruimte zien.
Zo denken we dat het elektromagnetisme de verschijningsvorm van de vijfde dimensie is in onze 3-dimensionale wereld.
Neem een zonnige dag, neem een ronde schijf (maak er een van karton). Gooi de schijf in de lucht en kijk naar de schaduwprojectie op de grond. Als de schijf niet evenwijdig aan de zonnestralen beweegt, zul je op de grond een ellipsvormige projectie zien ( 2 dimensionaal). Als de schijf op enig moment precies evenwijdig is aan de zonnestralen dan zie je op de grond een streep (dus een 1 dimensionale projectie).

De verschijning --> projectie van dit 3 dimensionale voorwerp op de grond is dus 1- of 2-dimensionaal.

Zo kan een voorwerp met 4 dimensies voor ons zichtbaar zijn als een 1- 2- of 3 dimensionaal voorwerp in onze 3-dimensionale wereld. Dat hangt af van in welke mate het voorwerp zich buiten onze 3 dimensies bevindt. Bevindt het zich grotendeels buiten onze 3 dimensies, dan zal het voorwerp slechts als een punt te zien zijn.

Wanneer is de oprolling begonnen??
Begin deze spontaan of was er een oorzaak?
Wat was die evt oorzaak dan?
Zijn alle dimensies evenveel opgerold?
Zijn er destijds 6 dimensies opgerold of zijn er 3 (4) in meer/mindere mate uitgerold ?


GEEN IDEE!!!!


mvg

Natuurkundeleraar