Kan er nog iets gedaan worden met gedachtegolven als de afzender er niet meer is?

Gedachtengolven bestaan, maar dan enkel in de vorm van de elektrische en magnetische velden die nu eenmaal altijd ontstaan als er elektrische stroompjes lopen.

Het is op dit principe dat een EEG (elektro-encefalogram) werkt.

Op hetzelfde principe werkt trouwens een ECG (elektrocardiogram), waarmee hartgrafieken worden gemaakt. Dat werkt met precies dezelfde elektrische velden, maar dan van het hart in plaats van van de hersenen.

Die golven planten zich dus niet meetbaar voort buiten de mens. Met uiterst gevoelige apparatuur kun je nog wel iets meten op een halve centimeter afstand, maar daar houdt het dan ook echt wel op.

Maar goed, *theoretisch* planten de golven zich verder voort. Onze apparatuur is te ongevoelig om die nog te kunnen meten, maar theoretisch zijn ze er wel.

Die golven blijven bestaan tot ze echt wegvallen in de fysische ruis die overal aanwezig is. Dat is heel kort - de natuurwetten maken het onmogelijk om de meetapparatuur tot in het oneindige verder te verfijnen.

Als je het hebt over het "verstaanbaar maken" van gedachtengolven, zoals je in je toelichting schrijft: dat kan sowieso niet. Ook niet wanneer we de beste meting uitvoeren die we kunnen doen, namelijk met elektroden die direct op de schedel zijn geplakt.

Ga maar na: gedachten worden gevormd door honderden miljarden stroompjes in tientallen miljarden neuronen. Aan de buitenkant van de mens worden al die honderden miljarden stroompjes samengesmeerd tot één groot geheel.

In dat grote geheel kunnen we wel heel grof enige patronen zien, maar alle details zijn voorgoed verloren gegaan. "Verstaanbaar maken" zal dus niet lukken.

Om al iets te kunnen, heb je toch echt de individuele stroompjes nodig die op elk moment in elk individueel neuron lopen. Er is geen mogelijkheid om al die stroompjes individueel te meten.