Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Ik moest licht beschrijven voor een werkstuk, maar volgens mijn docent perongeluk floricerend licht beschreven. (Zie uitleg) Wat is dan gewoon licht?

Stel, er komt een foton op een elektron in de eerste elektronenschil. Doordat dit foton energie heeft geeft hij dat aan het elektron. Hierdoor raakt het elektron opgewonden omdat hij meer energie heeft. En elektronen ‘voelen’ zich dan niet lekker, ze willen juist zo min mogelijk energie hebben. Dus wat doet het elektron? Hij springt naar de volgende elektronen schil om op die manier de energie kwijt te raken. Maar dan komt er een plek vrij op de eerste elektronenschil. En hoe dichter bij de kern je zit, des te minder energie je hebt. Dus gaat er direct weer een elektron uit de tweede schil naar de eerste. Alleen ga je dan van meer energie naar minder, en die overgebleven energie wordt uitgezonden als een foton.

Dat is de wat er normaal gebeurt als er licht schijnt op een object. Maar dan nu de verkleuring. Op het moment dat er een elektron zweeft om bijvoorbeeld een groep koolstofatomen en er dan een foton tegenaan komt zou deze normaal gesproken opgewonden raken, van baan wisselen en weer terug en zend een foton daarmee uit. Echter, in sommige gevallen gaat hij niet meer terug, en verbreekt dus de verbinding tussen de atomen. Dit kan bereikt worden door een foton met meer kracht, en dat zijn fotonen van UV-straling. Deze hebben een extreem korte golflengte waardoor als je ze in de formule voor de kracht van een foton stopt, je kunt berekenen dat de kracht van het foton toeneemt naarmate de golflengte korter is, want dan is de frequentie hoger.

Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
773
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Een foton is een foton, ongeacht zijn vertrekpunt. Het is een stabiel quantum dat afsplitst en zelf op pad gaat. Dit kan door terugval van een elektron naar een lagere energie-inhoud. Maar o.a. ook door kernfusie en –splijting of botsing van elementaire deeltjes. Het “gewone” licht zijn fotonen met alle golflengten=kleuren door elkaar, verval van een elektron in een atoom geeft steeds een foton met dezelfde golflengte=kleur. De foton/elektron interactie is in het eenvoudige Bohr-atoommodel (als voltreffers in een schiettent) niet erg accuraat voor te stellen. Elektronen zijn geen bollen die in verschillende sferische banen rond een kern draaien. Een elektron is altijd “overal” rond de kern. Niet elk "raak" foton wordt geabsorbeerd. Verder komen maar weinig stoffen in hun atomaire toestand voor, meestal zijn ze molecuulgebonden. Zoals je docent al formuleerde, kan je stellen dat er een” universeel streven” is naar minimale energie-inhoud. Zowel binnen grote atomen als moleculen zouden orbitalen “samengaan” om via betere verdeling een lagere energie-inhoud te realiseren: hybridisatie. Dit zijn meestal geen bolvormige sferen meer. Het golfkarakter van elementaire deeltjes geeft meer inzicht in hun gedrag dan hun deeltjeskarakter, dat bij een foton zelfs niet bestaat. Een elektron kan niet rond een “groep” koolstofatomen “zweven”. Of het is een vrij elektron, of deel van een orbitaal van atomaire koolstof, of deel van een molecuulorbitaal van een molecule waar het koolstofatoom in zit. Ga dit nu zwaar “bestralen”. Elke eerdere hybridisatie had als eindtoestand een lagere energie. Verhoog je de energie genoeg, dan is deze hybridisatie niet langer de ideaalste onderlinge organisatie van de elementaire deeltjes voor deze nieuwe energietoestand. De bindingsorbitaal wordt opgegeven, de verbinding valt uit elkaar. Maar daar is wel véél meer voor nodig dan 1 foton met een golflengte binnen het uv-bereik (100 tot 400nanometer). Indien je er genoeg energie in pompt, met bv een elektrische boog, blijven enkel atomaire stoffen over. Een volgende stap is het plasma; atoomkernen zonder gebonden elektronen. Nog meer energie zal ook de kernen uiteen doen vallen en dan krijg je de eindfase van de energiesoep na de Big Bang: allemaal losse deeltjes door elkaar. Maar dan moet het al véél “heter” zijn dan de hoogste temperatuur in de zon.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

sorry, antwoord eerst gegeven als "reactie".
Een foton is een foton, ongeacht zijn vertrekpunt. Het is een stabiel quantum dat afsplitst en zelf op pad gaat. Dit kan door terugval van een elektron naar een lagere energie-inhoud. Maar o.a. ook door kernfusie en –splijting of botsing van elementaire deeltjes. Het “gewone” licht zijn fotonen met alle golflengten=kleuren door elkaar, verval van een elektron in een atoom geeft steeds een foton met dezelfde golflengte=kleur. De foton/elektron interactie is in het eenvoudige Bohr-atoommodel (als voltreffers in een schiettent) niet erg accuraat voor te stellen. Elektronen zijn geen bollen die in verschillende sferische banen rond een kern draaien. Een elektron is altijd “overal” rond de kern. Niet elk "raak" foton wordt geabsorbeerd. Verder komen maar weinig stoffen in hun atomaire toestand voor, meestal zijn ze molecuulgebonden. Zoals je docent al formuleerde, kan je stellen dat er een” universeel streven” is naar minimale energie-inhoud. Zowel binnen grote atomen als moleculen zouden orbitalen “samengaan” om via betere verdeling een lagere energie-inhoud te realiseren: hybridisatie. Dit zijn meestal geen bolvormige sferen meer. Het golfkarakter van elementaire deeltjes geeft meer inzicht in hun gedrag dan hun deeltjeskarakter, dat bij een foton zelfs niet bestaat. Een elektron kan niet rond een “groep” koolstofatomen “zweven”. Of het is een vrij elektron, of deel van een orbitaal van atomaire koolstof, of deel van een molecuulorbitaal van een molecule waar het koolstofatoom in zit. Ga dit nu zwaar “bestralen”. Elke eerdere hybridisatie had als eindtoestand een lagere energie. Verhoog je de energie genoeg, dan is deze hybridisatie niet langer de ideaalste onderlinge organisatie van de elementaire deeltjes voor deze nieuwe energietoestand. De bindingsorbitaal wordt opgegeven, de verbinding valt uit elkaar. Maar daar is wel véél meer voor nodig dan 1 foton met een golflengte binnen het uv-bereik (100 tot 400nanometer). Indien je er genoeg energie in pompt, met bv een elektrische boog, blijven enkel atomaire stoffen over. Een volgende stap is het plasma; atoomkernen zonder gebonden elektronen. Nog meer energie zal ook de kernen uiteen doen vallen en dan krijg je de eindfase van de energiesoep na de Big Bang: allemaal losse deeltjes door elkaar. Maar dan moet het al véél “heter” zijn dan de hoogste temperatuur in de zon.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden

Andere antwoorden (1)

Gewoon licht is het licht dat in een prisma uiteenvalt in de kleuren, rood, oranje, geel groen, blauw, violet en indigo.

En jij beschrijft idd terugkaatsend licht, fluoriserend licht.
Verder weet ik er ook niet zoveel van.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding