Hoe ontstaat diamant?

Diamant is de enige edelsteen die slechts uit één element bestaat namelijk koolstof (chemie: C). Diamant is diep in het binnenste van de aarde ontstaan doordat koolstof onder invloed van en
orme druk en grote hitte is gekristalliseerd. Koolstof bestaat uit verbrand hout, ook roet bestaat uit koolstof. Als koolstof stevig wordt samengeperst, wordt het grafiet. Als grafiet onder geweldig hoge temperatuur (1300 tot 2000 ° Celsius) wordt samengeperst onder druk van duizenden atmosferen, wordt diamant verkregen. Men zegt dan dat het koolstof is gekristalliseerd.

Diamant is inderdaad pure koolstof. Van nature komt het in 3 vaste vormen voor. Afhankelijk van toenemende druk en temperatuur onstaat kool, grafiet en diamant. Diamant ontstaat dus heel diep onder de aardoppervlakte onder extreem hoge druk. Enkel indien het van daar "snel" naar boven komt, blijft het ook diamant. En alleen als dit "zeer snel" gebeurt, tref je grote diamanten aan. In de praktijk spreekt men van kimberlietpijpen naar het matrixmineraal waaruit ze bestaan. Hier zit o.a. ook olivien en granaat in, die wel eens "gidskristallen" voor diamant genoemd worden.
Diamant wordt tegenwoordig ook kunstmatig gemaakt. Een hoeveelheid kool wordt in een voetbalachtige metalen bol geplaatst. Elke zeshoek is een persblok. In een speciaal toestel worden de persblokken met enorme kracht samengeperst terwijl de kool verhit wordt. Er zou nog wel steeds gebruik gemaakt worden van een "kiem", een minuscuul zuiver stukje diamant dat tot de uiteindelijke steen moet uitgroeien. Na lang wachten vind men dan in het middelpunt diamant. Voor zo ver ik weet, kan men deze kunststenen enkel nog met fluorescentie-technieken van echte onderscheiden.
In tegenstelling tot de vlakke grafietkristalvorm, heeft diamant een neerwaartse en opwaartse tip. De lagen zitten dus "in elkaar" wat diamant zo hard maakt. Er bestaan nog andere artificiële vormen van vaste C zoals o.a. ook de buckyballs en -tubes, waar men in de nanotechnologie wild van is.