Als een atoom voornamelijk uit lege ruimte bestaat, hoe kunnen we een stof dan toch als vast ervaren?

Als je een propeller heel snel rond laat draaien in verticale richting en op een standaard zet die heel snel horizontaal draait dan ontstaat er een soort vast bolvormig lichaam waar je niet door heen komt. Rond de kern van een atoom draaien elektronen en mogelijk andere deeltjes met grote snelheden.
(hecht niet te veel waarde aan dit antwoord, het is eigenlijk meer een suggestie)

Een atoom bestaat uit een proton en een elektron.Deze elektron is de boosdoener in dit geval,die draait namelijk zo onmundig hard om het proton heen,zodat het lijkt of ie overal tegelijk is. Dit is wel een erg simpele uitleg,maar dat is de reden dat voorwerpen hard aanvoelen.

Mijn meest simpele toelichting is dat bijv een spons voor ons ook vast is en bijv voor een mier (als je een groot mazige spons neemt) niet, die kan er doorheen lopen.

Dus wij zijn een rol kippengaas en alle voorwerpen zijn "proppen" kippengaas, alles eigenlijk van open structuur maar toch kun je het niet "door elkaar heel trekken".

Wij hebben ooit (maar vraag me niet hoe) uit moeten rekenen hoe groot de kans was dat iemand door een deur kon lopen ZONDER deze open te doen, in theorie zou dat moeten kunnen, had geloof ik met kwantummechanica te maken. Die vraag sprak ons toen aan want als je gevangen zit IS er dus een kans dat je er vandoor kunt gaan maar die kans was 1 op de 100000(en dan nog 30 nullen geloof ik) daar kun je je gewoon niks bij voorstellen zo klein

Een atoom bestaat uit een positief geladen kern en daaromheen een wolk negatieve elektronen.
Als je met de vuist op tafel slaat, raken de buitenste elektronenwolken van je vuist en de tafel elkaar. Min en min stoten elkaar af.