Is het natuurkundig en praktisch mogelijk een zwart gat te creëren op aarde?

Ja, dat is recent al een keer gedaan.

Volgens mij is dat al gedaan...

Moet je miss ff op google zoeken :)

Ze doen er in Zwitserland bij CERN hun best voor.

het is best mogelijk, maar hij zou niet te houden zijn en alle materie opslokken. binnen enkele seconde zou de aarde een balletje zijn van ong...2 Cm doorsnede maar met de zelfde massa. hierdoor zal dit gat allen maar groeien en ja het wordt een beetje een troep^^
en ja wat CERN betreft... ze weten het daar ook niet helemaal maar ik schat de kans klein!!

Nee, grootst mogelijke onzin van mensen zonder enige vorm van fysisch benul

Een zwart gat creeren met een deeltjesversneller

Op 10 september 2008 werd de deeltjesversneller in gebruik genomen door CERN in Zwitserland. Er was echter een lek in en dus kan de deeltjesversneller nog niet beginnen met de experimenten. Wat houdt dat experiment eigenlijk in?
Deze deeltjesversneller is een ringvormige buis van 27 kilometer lang en ligt onder de grond. Er is een wolk van protonen die door middel van magneten wordt bewogen, de bedoeling is dat de protonen de snelheid van het licht bereiken. Via de andere kant van de deeltjesversneller
wordt zo'n zelfde wolk voortbewogen en de bedoeling is dat deze twee wolken met elkaar botsen. Als dit lukt dan kan het wel eens zo zijn dat de oerknal nagebootst wordt. Na deze botsing moeten de resultaten natuurlijk nog worden geanalyseerd.

Op 30 maart 2010 is het dan eindelijk gelukt. De eerste protonen zijn met elkaar gebotst in de deeltjesversneller. Een unieke doorbraak die nog niet eerder gezien is. Na wat technische problemen bij de eerste 2 pogingen lukte het bij de derde poging, drie keer is scheepsrecht!
zijn echter ook tegenstanders van dit experiment die het veel te gevaarlijk vinden om dit op aarde na te bootsen. Zij denken dat de impact van de te onderzoeken oerknal zo groot is dat er een zwart gat ontstaat. Dit zou betekenen dat de hele mensheid ophoudt te bestaan. Volgens CERN-onderzoekers is dit echter niet waar en lopen wij mensen geen risico.

Een zwart gat is wat er overblijft nadat een ster sterft. Een ster kun je zien als een hele verzameling kernbommen die na elkaar afgaan. Deze ster wordt alleen nog maar bij elkaar gehouden door de zwaartekracht. Als die kernfusies echter ophouden krijgt de zwaartekracht vrij spel. De ster krimpt en wordt heter: het wordt een supernova. Een supernova behoort tot de grootste explosies in het universum. Doordat de ster opvlamt met de kracht van honderden miljoenen tot miljarden zonnen verliest de ster materie. Een kern met een zeer sterke zwaartekracht blijft over. Zelfs het licht kan niet uit die kern ontsnappen en dat betekent dus dat er een zwart gat is ontstaan.

Dat wordt (gelukkig) moeilijk.
een zwart gat heeft immers een zwaartekrachtveld welke zo krachtig is dat de ontsnappingsnelheid hoger is dan het licht.
Men kan domweg niet voldoende materie bij elkaar persen
om die materiedichtheid te bereiken.
Wat men hoopt te bereiken , is dat de deeltjes die het zwaartekrachtveld feitelijk veroorzaken, de Higgs Bosonen
zich onthullen.
Nu bestaat nog het probleem dat deze kerndeeltjes zo een zwaartekrachtveld om zich heen genereren, dat de de ruimtetijd beinvloeden, zo wordt aangenomen.
Dat laat onverlet dat je een Higgs Boson niet als een klein zwart gat kunt zien.
Dan zou een zwart gat eigenlijk bestaan uit Higgsbosonen
en zou het zwarte gat geen straling uitzenden, wat een zwart gat wel doet.
De schaal speelt dus wel degelijk een grote, zoniet bepalende rol.
Als immers Higgsbosonen autonoom gelijk waren aan hele kleine zwarte gaten, dan zou materie niet in de huidige vorm kunnen bestaan.
Ze zouden dan eerst de atoomkern naar binnen zuigen.
De atoomkern heeft echter een formaat.
Hij is weliswaar 1/50 000X zo klein als de diameter van het hele atoom maar zijn formaat is niet nul.
Wel is het soms lastig te begrijpen dat een atoom grotendeels uit lege ruimte bestaat, met een zware zeer kleine kern en elektronen die met enige procenten van de lichtsnelheid (!) daarom heen draaien , dat houdt in dat elektronen zich in die hoedanigheid echt als een schil gedragen en het atoom zijn feitelijke formaat geeft.
Dat hele kleine kerntje zorgt echter wel voor zowat de hele massa van het atoom.
Dus even zwarte gaten maken is er niet bij, de hoop is
meer (in)zicht te krijgen in de bouw en eigenschappen van kerndeeltjes maar vooral ook het toetsen van kwantummechanische modellen.