Wat heeft hard water te maken met met kalk?

Alles. Hard water betekent water met een hoog gehalte aan mineralen waarvan kalk de belangrijkste component is.

Calciumcarbonaat is kalk. In water is het kalk opgelost, en heb je calcium-ionen.
Als je het water vervolgens verwarmt, of op laat drogen, gaat het calcium weer 'vast' worden en krijg je kalkaanslag (calciumcarbonaat) op je douchewandje, in je waterkoker en op het verwarmingselement. Door het harde water, dus.

Op de onderstaande wiki-pagina vind je ook de scheikundige reactievergelijkingen.

Wat is de hardheid van water?
De term ‘hardheid van water’ slaat op de hoeveelheid opgeloste calcium- en magnesiumzouten in water. Om de hardheid van water uit te drukken wordt de Franse graad (°F) of de Duitse graad (°D) gebruikt. 1 Franse graad is gelijk aan 0,56 Duitse graden en stemt overeen met 10 mg calciumcarbonaat en 4 mg magnesiumoxide per liter.

Hard water, althans de deeltjes die hierin zijn opgelost, verzoorzaken de kalkaanslag in je badkamer.

Hoe harder het water des te groter de afzettingen.
Uitgebreide versie:

Hard water is water met een grote minerale inhoud. Dit, in tegenstelling tot zacht water. Hard water herbergt vooral een hoge concentratie Calcium (Ca 2 +) en Magnesium (Mg 2 +) ionen, evenals andere ionen als bicarbonaat en sulfaat.

Bron van Calcium in water is calciumcarbonaat (CaCO 3), in de vorm van kalksteen en krijt , of calciumsulfaat (CaSO 4). Magnesium in water vindt vaak zijn oorsprong in dolomiet (CaMg (CO 3) 2). Door zijn samenstelling is hard water per definitie niet gezonder of ongezonder dan zacht water. Mineralen in water worden überhaupt nauwelijks opgenomen door het menselijk lichaam.