De continenten verschuiven 0,5 tot 8,5 cm per jaar. Hoe weten wetenschappers dat?

Sedert de jaren 90 wordt dit gemeten door middel van satellieten …. En daardoor heeft men de snelheid van bewegende platen nar beneden bijgesteld : 1cm tot 10 cm , met uitschieters tot 30 cm per jaar.
Daarvóór (in de 20’ste Eeuw ) werd vooral gebruik gemaakt van NUVEL-modellen (voorbeeldje : zie link) , die een berekening maken op basis van observaties van gesteentelagen , van convergerende en divergerende platen , fouten in breuklijnen en zo meer.
De modellen houden tevens rekening met een ‘paradigmaverschuiving’ (paradigma is een derde ‘patroon dat bestaat naast’ constanten’ en’ variabelen’ in de meetkunde.
De resultaten waren achteraf bekeken vrij goed.
Men is zich voor de metingen beginnen interesseren en beginnen uitwerken nadat , Wegener een hypothese had ontwikkeld , waarbij de tektonische platen jaarlijks zo’n 2.5 meter uit elkaar schuiven . Hij werkte die ‘theorie’ uit om verschuivingen in de orogenese (gebergtevorming) van de Alpen te kunnen verklaren.
In de 19’de en begin 20’ste Eeuw , was men nog altijd van oordeel dat de continenten en platen op de aardkorst gefixeerd waren. En dat gebergtevorming verticaal gebeurde.

Toegevoegd na 1 minuut:
link : calculator van het NUVEL model

Toegevoegd na 5 minuten:
link 2 : interessant artikel over de verschuiving van continenten

Toegevoegd na 16 minuten:
richting: ja en nee.
De Aarde heeft al minstens vier supercontinenten gekend : de laatste waren Rodinia en Pangea ...en momenteel verschuiven we weer richting een nieuw supercontinent.
De West Europese plaat verschuift nar het Noordoosten : Brussel zal binnen 1 miljoen jaar ongeveer in het huidige Ruhrgebied liggen.
Maar die verschuivingen zijn niet overal in dezelfde richting.
Sommige platen convergeren (naar elkaar) ,anderen divergeren (van mekaar weg).
Maar de bewegingen van één plaat op zichzelf gebeurt in dezelfde richting.

Toegevoegd na 22 minuten:
link 3 : Alfred Wegener