Waar is het Existentialisme gebleven?

Stromingen komen en gaan, jij blijft altijd...
Ja oude denkwijzen worden vervangen door nieuwere en dan weer door nieuwere enz enz... Zo is de loop der dingen...
De ontwikkeling staat nooit stil.. Verandering is het enige dat niet verandert...

Ik sluit me redelijk aan bij Anne. Het is echter wel zeer de vraag of Kierkegaard zichzelf inderdaad tot het 'existentialisme' zou hebben gerekend als hij kennis had genomen van de werken van Sartre, Camus en anderen.
Ook is het zo dat er geen eenduidig antwoord te geven is op de vraag wanneer een stroming 'dood' is. Is dat wanneer het qua productiviteit op dat gebied nogal stil blijft? Of is dat als mensen er geen kennis meer van nemen?
Als we van criterium 1 als standaard uitgaan, heb je gelijk dat we er weinig meer van aantreffen in onze tijd.
Maar wat betreft criterium 2 heeft Anne gelijk; existentiële denker worden zeker nog gelezen. Hierbij denk ik niet alleen aan eerdergenoemde Fransen met werken als 'De pest' en 'L'homme révolté', maar ook schrijvers uit het Nederlandse taalgebied, als daar zijn Willem Frederik Hermans, Marga Minco en anderen.

In feite boden Sartre en de Beauvoir het publiek van na de tweede wereldoorlog een ideologie die het hun mogelijk maakte hun omstandigheden te aanvaarden en de trauma's die de wereld tussen 1939 en 1945 toegebracht waren, te boven te komen.De absurditeit van het mens-zijn te tarten, te beweren dat het niet opgelegd was, niet noodlottig, niet-definitief en te verklaren dat de mens vrij was en verantwoordelijk en boven zijn begane daden uit kon stijgen en het goede te laten zegevieren, dat was nieuws voor een heleboel mensen van goede wil.Sartre kreeg ze zover door de rechten van de moraal op het niveau van het individu te houden.Maar die moraal lag moeilijk voor een publiek dat gewend was in klassen te denken.
Het begrip authenticiteit-alle leugens, alle uitvluchten, allerhande gekoesterde illusies, alle kwade trouw, alle verontschuldigingen,de goede zowel als de slechte uitvluchten-dat schrok af.
Het existentialisme wekte de animositeit op van de katholieken aan de ene kant en van de marxisten aan de andere kant.


Ik denk dat het existentialisme een manier van leven is,maar in de huidige maatschappij waar geldgewin, hebzucht en blind consumptisme de bovenhand halen zijn er mijns inziens minder existentialisten.Erich Fromm, een Duits filosoof, was er wel één, helaas overleden.