Waarom is kungfu een leef style?

Gōngfu (功夫) is een samenstelling van twee woorden 功 (gōng), wat prestatie betekend en 夫 (fū), wat voor mens staat. Dus letterlijk menselijk prestatie. Je gebruikt het echter om aan te geven dat iemand hoge vaardigheid, grote concentratie of toewijding heeft.

Dit staat dus los van vechtkunst, wǔshù. Het gaat meer om het proces van iemand training, het uiterste halen uit fysieke geestelijk inspanning, het perfectioneren van je kunnen.

Je kunt dus zeggen dat iemand zijn kung fu is in beantwoorden van vragen.

kung fu is een leefstyle als je de ingrediënten toepast
zoals die in de kung-fu beschreven zijn.

De termen Wushu en Kung Fu worden vaak verward en zeer algemeen niet juist vertaald. "Kung Fu" uit het Chinees is vrij vertaald hoge vaardigheid, grote concentratie of toewijding. De traditionele Chinese krijgskunsten zijn onder deze naam, die soms ook in het Chinees gebruikt wordt, in het westen bekend geworden. Deze traditionele stijlen richten zich voornamelijk op zelfverdediging, gewapend of ongewapend. In het Mandarijn heet wat velen abusievelijk "Kung Fu" noemen feitelijk "Wushu". Dit woord bestaat uit twee stammen, de één "tegenhouden" of "stoppen" van een "wapen" (speer) of "aanval", de ander "methode" of "vaardigheid". "Wushu" zou ook vertaald kunnen worden als "militaire vaardigheid", vooral in de betekenis van verdediging. Het is in Mandarijn de correcte verzamelnaam voor alle stijlen in de krijgskunst (Martial Arts). De term Wushu wordt in China ook gebruikt om de in de jaren vijftig door de communistische regering ontwikkelde sport aan te duiden. Hierbij worden bewegingen uit traditionele stijlen gecombineerd met acrobatiek, turnen en elementen uit de Chinese opera. Nadruk ligt bij deze 'sport' op het ontwikkelen van vaardigheid in bewegen, dit in tegenstelling tot zelfverdediging.