Kunnen wij ooit het leven begrijpen als we zelf onderdeel uitmaken van het leven?

Volgens mij doen wij dat al op een bepaalde manier, alleen zien wij kans alles in ons voordeel te vertalen c.q. te verdraaien met alle gevolgen van dien.

Inderdaad kan je pas dingen goed begrijpen, duiden, als je er met wat afstand naar kunt kijken.
Wij moeten leven met dat menselijk tekort, en aannemen dat we nooit alles totaal zullen kunnen begrijpen.

Het brengt een relativering aan.
Heel goed, omdat we met zoveel verschillende mensen, met zoveel verschillende opvattingen op deze aardkloot leven.

Het feit dat wij zelf deel uitmaken van het leven hoeft geen enkele belemmering te zijn voor ons om het leven te begrijpen.

Om nauwkeuriger antwoord op de vraag te kunnen geven moet eerst worden afgesproken wat we precies bedoelen met 'het leven'.

Bedoelen we dan het feit dat we er zijn, het zichzelf voortplantende en evoluerende mechanisme of de 'goddelijke vonk' die het verschil maakt tussen een mens en een lijk?

Maar als we in staat zijn een voetbalploeg te begrijpen, dan kunnen we die ook begrijpen als we er deel van uitmaken.

Als we onszelf niet bewustzijn, kan je dan het leven wel begrijpen? Moeilijk voor te stellen, dus ik zeg nee als (aards) organisme.

Ja, verlichte personen zijn dit. Dus in ieder geval waren het de boeddha's. Maar het aantal is heel gering en zal jij en ik niet zo snel tegenkomen in ons leven.

Als je niet zou leven kun je niet eens beginnen met het leven te begrijpen. Wij levenden zijn in elk geval in staat een begin te maken.

Bovendien hebben we het voordeel te kunnen voortbouwen op de opgedane kennis van onze voorgangers. Op deze manier kunnen we als groep steeds meer te weten komen over het leven - men hoeft niet telkens opnieuw het wiel uit te vinden.

Vervolgens is het dus de vraag wat je precies bedoelt met begrijpen. Op zich is men intussen namelijk behoorlijk in staat te vertellen hoe het werkt, kan in een heleboel gevallen verklaard worden welke motivaties er achter een daad gezeten hebben, men kan redelijk verklaren hoe het leven zich ontwikkeld, en zelfs de kennis over de oorsprong van het leven wordt almaar groter.

Als je met "begrijpen van het leven" bedoelt dat we dit allemaal voor de volle 100% moeten kunnen verklaren - dat zie ik niet zo snel gebeuren. Als je met "begrijpen van het leven" bedoelt dat de achterliggende reden dat het leven er is moet doorgronden - dan zou het een goed idee zijn om eerst onomstotelijk aannemelijk te maken dat er daadwerkelijk een achterliggende reden is. Als je daarentegen bedoelt dat we moeten weten wat de achterliggende mechanismen zijn, dan zijn we al een heel eind. Met een beetje inspiratie is er niet echt iets waar geen verklaring voor gegeven kan worden (waarbij het even in het midden blijft of het ook dé juiste verklaring is).

Als u geen vader bent, kunt u een vader moeilijk begrijpen.

Het antwoord is nee. Een vis begrijpt ook wat van water als hij op het droge ligt.