Is individualisme een ideologie?

Individualisme is niet per definitie een ideologie. Het is iets wat vanzelf kan ontstaan door een heersende tijdsgeest.

In vroegere tijden heersten over het algemeen slechte omstandigheden onder de bevolking. Het merendeel was arbeider en de elite was veel beperkter dan nu.
Er ontstaat dan vanzelf een sociaal gevoel naar elkaar toe, want je zit immers in hetzelfde bootje.
Er was ook veel verzuiling, met een stevige greep op hun aanhangers. In het buitenland brachten het communisme en fascisme het collectieve denken tot een hoogtepunt....vele mensen liepen achter een en hetzelfde vaandel aan
en nog nooit eerder gingen zoveel mensen over tot geweld in naam van een ideologie.

Dit was feitelijk al een begin van de emancipatie, want die was er nog niet.
De mensen wilden zich namelijk losmaken van alle beknellende banden die steeds sterker voelden...de familie, kerk, plaatselijke gemeenschap en de sociale conventies die dan eenmaal opgelegd werden. Ze sloten zich aan bij een collectief om samen een betere positie te bevechten. Langzaam maakten de burgers zich ook meer los van de zuil waartoe ze behoorden.

Toen na de WO2 een steeds groter welvaart was ontstaan, was de beschutting van de kerk, vakbond en steun van geloofsgenoten of mede-arbeiders niet meer zo nodig. Er ontwikkelde zich ook een bestaansminimum voor iedereen, ook al ging je niet naar de kerk ofzo. Het onderwijspeil werd hoger en ook dit vergrootte de onafhankelijkheid van het individu. De solidariteit van vroeger was het product van armoede, maar zodra de omstandigheden het toelieten, gingen mensen liever hun eigen weg.
Zo ontstaat vanzelf individualisme.

Wanneer je als individu vindt dat iedereen voor zichzelf moet kunnen zorgen, liefst geen bemoeienis van de overheid wil en zelf mag kiezen wat hij/zij wil in het leven, spreek je van een ideologie. Het is dan jouw ideaal dat iedereen zo denkt en ernaar leeft.
Daar is niks mis mee, ware het niet dat er dan vaak egoïsme een rol gaat meespelen.
Jij hebt het goed en als anderen in armoede leven dan is het hun eigen schuld. Hadden ze maar moeten doorleren....moeten ze er maar voor werken....iedereen kan het goed hebben als ze maar willen. Ze vergeten dat er altijd zwakkeren in een samenleving leven die dit alles niet kunnen omdat ze er het geld of de gezondheid niet voor hebben. Het spreekt voor zich dat de individualisten het altijd financieel wel goed hebben en niet afhankelijk van anderen zijn.