Is Hume's onderscheid tussen "demonstrative reasoning" en "moral reasoning" vergelijkbaar met het verschil tussen deductieve en inductieve argumenten?

Nee, beide vormen van redeneringen zijn gebaseerd op inductie bij Hume. Als echte empirist gaat Hume uit van de ervaringen en indrukken. En vanuit deze (fysische) indrukken kunnen dan wel of geen terechte conclusies worden getrokken.
Een rationalist gaat eerder uit van een algemenen veronderstelling en van daar uit trekt men dan conclusie of stellingen. Een rationalist is dus eerder te zien als een deductief redeneren en een empirist eerder als inductief redeneren.

Maar bij Hume is dat inductief redeneren nu net een probleem. Enerzijds omdat een gebeurtenis wel iets demonstreert maar je daar, ook bij herhaling van dezelfde uitkomsten nog niet kunt zeggen of er ook echt een oorzaak-gevolg relatie is.
Door dus te demonstreren (laten zien dmv experimenten) zou je kunnen redeneren dat er een causale relatie is, maar dat is volgens Hum dus niet absoluut geldig omdat het niet altijd zo hoeft te gaan.

Bij moral reasoning ga je ook uit van de ervaringen (emoties en gevoelens) en daar op bouw je dan ook een waarde patroon. De moraal is dan gebaseerd op gevoelens en niet op de rede. Maar ook bij herhaalde gevoelens over wat goed en slecht is garandeert nog niet dat die moraal ook echt de absolute juiste is.

https://en.wikipedia.org/wiki/Moral_reasoning
http://www.angelfire.com/md2/timewarp/hume.html