Karl Popper: waar heeft hij gezegd: 'democratie is een woord voor iets wat niet bestaat'?

Karl Popper was een fervent criticus van het totalitaire gedachtengoed.
In zijn boek ‘The open society and its ennemies’ (De open samenleving en haar vijanden) gepubliceerd in Londen in 1945, legt uit dat volgens hem democratie niet kan bestaan en ook nooit bestaan heeft. Echte democratie kan niet bestaan.
Hij beschrijft de paradox van de democratie.
Men kan deze paradoxale situaties van de democratie enkel opheffen, door de principes van de democratie over boord te gooien, en dus de democratie af te schaffen. Wat te doen als de meerderheid van de mensen de democratie wenst af te schaffen. Het individu zal zich altijd moeten onderwerpen aan de meerderheid.

Op de vraag: “Wie moet regeren? Waren de traditionele antwoorden vanuit de politieke filosofie, maar ook van de radicale denkers van het klassieke liberalisme altijd: "Het volk zal zegevieren" of "De meerderheid moet prevaleren".
Volgens Karl Popper, stichter van het kritische rationalisme, vindt dat deze vraag ten onrechte wordt gesteld en het antwoord fout is, omdat noch de bevolking, noch de meerderheid, maar de regering in werkelijkheid heerst in een democratie.
Hij vervangt de vraag : Hoe kan een tirannie worden vermeden?
Dit kan alleen als in een staat de bevoegdheden zo verdeeld zijn en gecontroleerd kunnen worden waardoor de heersers zo min mogelijk schade aan kunnen richten en zonder bloedvergieten afgezet kunnen worden.
Noch de mensen, noch de overheid, moet soeverein zijn. De overheid moet ook de minderheid te beschermen tegen de wil van de meerderheid. Het volk moet de regering tegen hun wil door middel van verkiezingen ter verantwoording kunnen roepen.
Echter, kritiek op een regering kan altijd worden afgedaan met de stelling: ”jawel, deze maatregel betekent inderdaad een beperking van de individuele vrijheid, maar dat is nu eenmaal noodzakelijk
Popper volgt de Orwelliaanse definitie: mensen leven in een staat van pure vrijheid als zij elkaar vrijelijk tot slaaf kunnen maken: vrijheid is slavernij.
Vrijheid, gelijkheid, ‘broederlijkheid’ en tolerantie behoren zeker tot de principes van de democratie. Maar al deze idealen zijn zelfs op het eerste gezicht paradoxaal.
Dan redeneert Popper nog als volgt: Democratie = vrijheid = slavernij.
Vrijheid moet dus aan banden worden gelegd.
Inperking van individuele vrijheid is toegestaan, zolang de meerderheid akkoord gaat, m.a.w. de dictatuur van de meerderheid.

Zie ook de essaybundel: All live is problem solving (2007)