zijn er ook filosofen die er van overtuigd zijn dat kennis zowel aangeboren is als aangeleerd en ook kan voortkomen uit ervaring?

Het rationalisme is een filosofische stroming die uitgaat van het Idee dat de rede, het menselijk denkvermogen, de enige of voornaamste bron van kennis is.
Empirisme is een filosofische stroming waarin gesteld wordt dat kennis uit de ervaring voortkomt.
Volgens rationalistische denkers zoals de filosoof Descartes is kennis al in aanleg bij de geboorte aanwezig. Andere termen voor aangeboren kennis zijn aangeboren begrippen, ingeboren kennis/begrippen, innatisme, predeterminisme en nativisme.
Ook veel karaktertrekken en bepaalde eigenschappen zijn aangeboren, een klein gedeelte wordt iets aangepast. Muzikaliteit en creativiteit bv kan men wel ontwikkelen, maar zijn in beginsel aangeboren eigenschappen.
Een van de bestrijders van de leer der aangeboren begrippen was de empirische denker John Locke. Hij bestrijdt de theorie van ‘aangeboren ideeën’, het bewustzijn is een tabula rasa – een onbeschreven blad. De kennis is afkomstig uit combinaties van denkbeelden, die gebaseerd zijn op indrukken van de zintuiglijke waarneming.
Bij de filosoof Immanuel Kant botste op een moment zijn rationalistische denken met zijn nieuwe empirische denken en vond er een radicale ommekeer plaats van zijn filosofie.
Hij publiceert, na een zorgvuldige analyse, in zijn werk Kritiek der reinen Vernunft dat kennis ontstaat door ervaring maar dat wij onze ervaringen met ons verstand ordenen in bepaalde aangeboren (dus reeds voorgeprogrammeerde) structuren. Kant draait de zaak om en maakt de werkelijkheid ondergeschikt aan de mens of met andere woorden niet de werkelijkheid bepaald het resultaat van de menselijke waarneming maar de menselijke waarneming bepaalt de werkelijkheid.
Hij komt tot de conclusie dat Verlichting de bevrijding is van de mens uit de onmondigheid die hij aan zichzelf te wijten heeft.’ Kants motto is sapere aude - durf te denken -, maar tegelijk wijst hij op de grenzen van het verstand. Hij noemt deze revolutie van zijn wereldbeeld de ‘copernicaanse wending’.
Aangezien rationalisme en empirisch denken in de filosofie tegenstrijdig zijn zal geen enkele filosoof tot nog toe een theorie verkondigen dat kennis zowel aangeboren is als aangeleerd en ook kan voortkomen uit ervaring.