Waarom zijn er veel ethische vragen maar zelden ethische antwoorden?

Is het niet zo, dat op een vraag over de ethische kant van een zaak, het antwoord automatisch een ethisch antwoord is?

Omdat de ethiek per persoon sterk verschilt, is 't moeilijk een goed antwoord te krijgen. Een duidelijk antwoord kan er alleen zijn als de overheid zo'n antwoord opstelt. Zoals met 't max. aantal weken waarna je nog een abortus mag plegen. Wat de wettelijke regels m.b.t. reageerbuisbevruchting zijn weet ik niet, maar over 't algemeen zijn de wetten wel een redelijke afspiegeling van wat de gemiddelde Nederlander wil. Wat reageerbuisbevruchting specifiek betreft: de wil om kinderen te kunnen krijgen is zo'n beetje de sterkste evolutionaire wil. Als er zich dan opeens nieuwe kansen voordoen door nieuwe technieken, zal de gewenning aan die nieuwe techniek snel gaan.

Volgens mij zijn er genoeg ethische antwoorden, al zijn die soms niet altijd expliciet.

Het voorbeeld van reageerbuisbevruchting dat je geeft : "is dit ethisch verantwoord". Er is veel over gesproken en gediscussieerd. Je kan kiezen uit 2 antwoorden, namelijk "ja" en "nee" ("geen mening" even buiten beschouwing gelaten dan, want dat vind ik geen antwoord).

En hoe iemand tot een "ja" of "nee" komt kan je vanuit vele oogpunten en achterliggende levensvisies argumenteren.

Ofwel... je hebt altijd tegenstanders en voorstanders. En er is niet één antwoord, altijd twee. Welke antwoord wordt door de meeste mensen gegeven? En het antwoord in dit voorbeeld is voornamelijk impliciet gegeven, namelijk "ja, het grootste aantal mensen vindt dat reageerbuisbevruchting moet kunnen".

Zelfde nu met klonen en stamcelonderzoek. Er is wel degelijk discussie over ethiek. Voor- en tegenstanders. "Ja" en "Nee". Vele argumenten. De meest effectieve communicatiestrategie van voor of tegenstanders bepaalt wat de publieke opinie doet.

Denk dat mmm het antwoord al heeft gegeven. Ethiek is het stelsel waarop jij je waarden en normen baseert. Dit is inderdaad voor de meeste mensen heel persoonlijk van aard. Het zijn vaak vragen die ook afhankelijk van tijdgeest zijn. Soms zegt iemand: Ja, ik heb het gevoel dat ik dat kan accepteren als onderdeel van de maatschappij waar ik in leef. Een 10 jaar later misschien niet meer.

Een ethische vraag is dus een vraag waarbij je een eigen waarde en normen oordeel van invloed laat zijn op het antwoord. Daarmee is het antwoord niet ethisch, maar het proces tot het antwoord misschien wel.

Als iemand zegt: Dat is on-ethisch dan wordt hier in de volksmond mee bedoeld, dat in de huidige regelgeving en maatschappelijk klimaat iets niet geaccepteerd wordt.

Omdat de meeste mensen geen idee hebben hoe ethiek ingebed moet zijn om tot actie (politiek) te leiden. Je hebt ook nog metafysica en epistemologie nodig, zie het voorbeeld in de link van Objectivisme, waar, in tegenstelling tot wat de meeste mensen voor ethiek aannemen, wel een systeem achter zit.