Kan 't kwaad alleen bestaan als dat zo wordt waargenomen door 'n bewustzijn?

Ik denk (let op ik denk)
dat kwaad ook kan worden waar genomen niet doorheen bewustzijn maar ook gewoon door je gevoel of intuïtie, wat je ook allebei eigenlijk onder je bewustzijn kan stellen.
maar hoe weet je of kwaad eigenlijk bestaat? je moet dus even van ethiek uitgaan, en aangezien dat leer van het goede en kwade moet voorstellen, en bewustzijn dingen zijn die je waarneemt, kan je met een hele omweg gewoon zeggen dat je kwaad niet kan zien voelen ruiken proven enz. (in bepaalde situaties natuurlijk wel maar voor je antwoord..) en dat voelen bedoel ik letterlijk en niet figuurlijk iets aanvoelen, maar kwaad zie je, dat is je bewustzijn, maar het word versterkt door wat je ziet je weet dat het fout is, zo "voelt" het aan

ik weet dat het een slechte uitleg is mara ik hoop dat je me punt snapt alleen het is laat nu (voor mij door bla bla wat niet boeit;p) suceess

Kort genomen, vraag je je dus af of het kwaad bestaat als iets onafhankelijks, of dat kwaad alleen bestaat als mensen iets als kwaad labelen.
Een vraag waarop je nooit met zekerheid een antwoord kan krijgen; de enige wezens waarvan wij zeker weten dat ze zich met deze vraag bezig houden, zijn mensen. De enigen die er dus over kunnen denken en spreken, zijn mensen. De enige manier om dus iets over het kwaad te weten te komen, is door wat mensen er over zeggen/schrijven/etc. We kunnen dus nooit onderscheiden, wat dan objectief waar is, en wat interpretatie.
Erg interessante kwestie; wat vind je zelf?
Verbazingwekkend dat een vraag over ethiek als deze, niet door de moderaters eruit gemikt is; meestal zijn ze er behoorlijk strak op...

Goed of kwaad bestaan niet. Mensen plakken het label 'goed' of 'kwaad' ergens op.
Heel misschien zijn mensapen en olifanten ook in staat iets als 'goed' of 'kwaad' te bestempelen, maar dan niet met die woorden natuurlijk.

Wat je 'goed' of 'kwaad' noemt als mens is niet iets universeels. Het is deels cultureel bepaald. Denk aan het doden van een zwakke baby door een indianenstam. Wij zien hierin iets kwaadaardigs, zij zien dit als iets goeds. Want door deze stap te zetten bewijzen ze de gemeenschap een dienst.

Voor degene die het kwaad aanricht geldt dat wel, maar vaak doen mensen andere mensen kwaad omdat ze die andere mensen niet als gelijkwaardige mensen beschouwen. Ze hebben er dan ook geen wroeging over, want door haat gedreven zijn ze zich er niet van bewust.
Voor ons als buitenstaander is het duidelijk kwaad als iemand een ander mishandelt tot hij er aan sterft, maar soms worden mensen zo geïndoctrineerd dat ze andere mensen als het slechtste wat er op Aarde bestaat beschouwen en zij voelen zich dan gerechtigd en zelfs goed als zij hun wandaden begaan.
Dit zijn de mechanismen die de gruwelijke massaslachtingen op de wereld veroorzaken en daarom is het zeer verwerpelijk om haat te zaaien. Als mensen in de politiek mensen tegen andere mensen opzetten, gedreven door angst voor andere bevolkingsgroepen, brengen ze zulke excessen heel dicht bij.

Toevallig het ik het onderstaande aan een vriendin geschreven:

"
Zelf geloof ik niet (meer) in demonen (het kwaad). Maar meer in de angst in jezelf hiervoor. De angst die je nodig denkt te hebben, maar jezelf niet voluit laat zijn. De angst voor het laten stromen van je liefde. De angst om je liefde kwijt te raken als je het los laat. Voor mij waren de demonen (het kwaad) een methode om mijn liefde vast te houden zodat ik het niet zou verliezen en zou kwijtraken. Dat die liefde me ontnomen zou worden. Wat zou ik dan zijn zonder liefde?
Nu 'weet' ik dat die liefde niet weggaat, maar het stroomt zoals energie stroomt. Doe je het goed, dan komt het weer terug zoals energie terugkomt. Als een continue stroming. Je verliest niets want je wordt weer continu aangevuld. En juist door die angst (zo ook dus bij energie), raak je geblokkeerd en stroomt het niet. Dan kan het alleen weggaan, zonder dat het terugkomt (net zoals bij de energie). Ik geloofde altijd zeer sterk in het goede en het kwade. En hield me krampachtig vast aan het goede. De angst voor het kwade was enorm groot. Maar het was niets anders dan te kunnen vasthouden aan de liefde in mij.
"

Het kwaad en de angst voor het kwaad is 'zelfbedacht' door het bewustzijn. Als een zelfbeschermingsmechanisme. In feite bestaat het niet.
Daarnaast is het ook een afspiegeling om te kunnen zeggen dat je 'goed' bent, want zonder het kwaad bestaat er geen goed. Dan zou God ook niet het 'goede' genoemd kunnen worden.

Ik denk dat je zeer simpel kunt stellen:

Kwaad is datgeen dat een mens als kwaad ziet.

In andere werelddelen wordt vreemdgaan door mannen als iets normaals gezien, hier wordt het doorgaans als ''kwaad'' gezien. En zo kun je nog meer voorbeelden noemen.