waarom helpt nadenken vaak niet bij het nemen van beslissingen?

Ik denk omdat je dan teveel dingen tegen elkaar gaat afwegen met behulp van argumenten.
En iedere kant heeft zijn voor- en nadelen. Dus overal zitten haken en ogen aan. Daardoor wordt het alsmaar moeilijker om te kijken bij welke optie de voordelen groter zijn dan de nadelen en stel je het maken van de beslissing uit.

Als je gewoon een beslissing neemt zonder na te denken kan dit ook verkeerd uitpakken, maar dat komt omdat je dan geen rekening hebt gehouden met de gevolgen (die je uit de voor- en nadelen had kunnen filteren).

Nadenken heeft geen nut bij het nemen van beslissingen, je moet voor denken.

Zoals mijn voorgangster al schreef zijn er teveel factoren die afgewogen worden met denken.
Je komt steeds op nieuwe ideeen en die weeg je weer af tegen de eerdere die je al had, zo wordt het lastig om een goede beslissing te nemen.

Als je een beslissing moet nemen sta dan stil bij jouw gevoel.
Laat het denken even voor wat het is en voel wat het beste voor je is.
Zo maak je weinig fouten en zul je altijd de juiste weg kiezen.

Als we een beslissing nemen functioneren onze hersens niet altijd rationeel.Als je daarentegen dat samen met andere(n) doet kunnen zij met tegen argumenten komen,omdat zij niet zozeer betrokken zijn!

Truth Is

Truth is only discovered in the moment.
There is no truth that can be carried over
to the next moment, the next day, the next year.
Memory never contains truth, only what is past, dead, gone.

Truth comes into the non-seeking mind fresh and alive.
It is not something you can carry with you, accumulate, or hold onto.

Truth leaps into view when the mind is quiet, not asserting itself.
You cannot contain or domesticate truth, for if you do, it dies instantly.

Truth prowls the unknown waiting for a gap in the mind’s activity.
When that gap is there, the truth leaps out of the unknown into the known.

Instantly you comprehend it and sense its sacredness.
The timeless has broken through like a flash of lightning
and illuminated the moment with its presence.

Truth comes to an innocent mind as a blessing and a sacrament.
Truth is a holy thing because it liberates thought from itself
and illumines the human heart from the inside out.

© Adyashanti 2009

Ik moet er zelf niet aan denken (;)), om niet eerst na te denken vóór ik een beslissing neem. Even alle vóór's en tegen's op een rij zetten. Desnoods op papier.

Het is natuurlijk verstandig om de mogelijke gevolgen van een beslissing op een rij te zetten en zo de catastrofes uit te sluiten.
Dan blijft er meestal nog een onoverzichtelijke brij van vragen en antwoorden en alternatieven over,die met logisch denken niet is te ontwarren, omdat emoties altijd een rol spelen.
Emoties zijn ook altijd de drijfveer van menselijk handelen en het is dus het beste de oplossing (de beslissing) daar te leggen waar hij hoort: bij het gevoel. Dat doe je dus door er niet langer over te denken en dat doe het beste door te slapen (of als daar geen tijd voor is, iets anders te doen waardoor je niet de tijd hebt om er over te denken).
Als het een zware beslissing betreft kun je er ook meerdere nachten over slapen, maar spreek altijd met jezelf het moment af waarop het besluit moet vallen. Iets als; maandagmorgen bij het opstaan moet ik het weten.
Dat levert gewoonlijk de best haalbare beslissing op.

Je vraag gaat uit van de stelling dat dat zo is. Ik weet niet hoe je daar bij komt. Is dat onderzocht of is dat je persoonlijke ervaring.

Hoe weet je dan dan het bij jouw zo werkt? Heb je wel eens 2 verschillende besluiten genomen bij eenzelfde keuze, de ene door niet na te denken en een andere door wel na te denken? En pakte de eerste beter uit? Dat kan toch helemaal niet?

Persoonlijk laat ik altijd eerst mijn gevoel spreken en vervolgens ga ik nadenken of dit "concept" besluit rationeel verdedigbaar is. Soms kom ik tot de conclusie dat het concept goed is; soms dat het te impulsief was. Nadenken voorkomt dat je bepaalde zaken buiten beschouwing laat die wel degelijk meegewogen moeten worden in de besluitvorming. De ratio is juist een groot goed van de mens dat ons onderscheid van het konijn dat instinctief en fataal in de lichtbundel van een auto blijft lopen.